نقش اکوهیدرولوژی و فیتوتکنولوژی در حفظ و تعادل منابع آبی در ایران

آب برای زندگی، حفاظت از محیط زیست، برای رفاه و سلامتی انسان، کاهش فقر و گرسنگی و نگهداری از جوامع و فرهنگ ها ضروری است، بنابراین مدیریت پایدار این منابع کمیاب و آسیب پذیر یک چالش جهانی است که باید مورد توجه قرار گیرد. فشارهای شدید و چندگانه ی انسانی بر روی اکوسیستم های آبی تشدید شده است و خشکسالی یکی از دغدغه هایی می باشد که از دیرباز گریبان گیر جامعه انسانی بوده است.استفاده از علم اکوهیدرولوژی و فیتوتکنولوژی در ایران امری ضروری است، زیرابا توجه به میزان منابع آب و سرانه مصرف، ایران از جمله کشورهایی است که در گروه کشورهای مواجه با کمبود فیزیکی آب قرار دارد. واقعیت این است که منابع طبیعی چون آب، هوا، انرژی، خاک و گونههای زیستی واقعا محدودند و تولید دوباره و احیای این منابع، بسیار پرهزینهتر و طولانیتر از حفاظت از آنهاست. اکوهیدرولوژی یک رویکرد سیستمی جامع برای معکوس کردن فرآیند تخریب خدمات حوضه آبخیز با تنظیم فرآیندهای هیدرولوژیکی و زیست محیطی و در نتیجه افزایش ظرفیت زیست بوم ها برای جذب اثرات نامطلوب می باشد.در علم اکوهیدرولوژی، کلیه ی اجزای اکوسیستم ها که بر معادله بیلان آبی تاثیر گذارند، مورد بررسی قرار می گیرند.عنصر کلیدی اکوهیدرولوژی استفاده از راه حل هزینه کم و تکنولوژی بالا جهت بهبود ظرفیت برد اکوسیستم در برابر تنش های انسانی برای تکمیل راه حل های فنی، به منظور دستیابی به مدیریت پایدار حوضه آبخیز می باشد. هدف از این مقاله تعاملات و بازخوردها ی بین اکوسیستم از دیدگاه اکولوژیک و اکوهیدرولوژیک و همچنین سعی در تمرکز روی تعادل منابع آبی با استفاده از علوم اکوهیدرولوژی و فیتوتکنولوژی و همچنین کنترل و کاهش آلودگی منابع آبی را دارد.ایران از سال ها پیش در معرض بحران آب قرار داشته است، اما در سه دهه اخیر برای آن گامی برداشته نشده است و ایران در معرض خطر قراردارد. ما سعی در ایجاد تعادل و مدیریت بحران آب با استفاده از راه کار های اکوهیدرولوژیک و استفاده از فیتوتکنولوژی برای حل مشکلات مربوط به این بحران را داریم.

Keywords:

اکوهیدرولوژی , تعادل آب , مدیریت جامع منابع آب , فیتوتکنولوژی , پالایش منابع آبی