مشارب الاذواق؛ شرحی فارسی بر خمریه ابن فارض (اثری ناشناخته از میرسید علی همدانی)

خمریه ابن فارض مصری، از قصائد مشهور عرفانی در ادب عربی و دارای مضامین مهم عرفانی و صوفیانه است که شروح متفاوتی بر آن نگاشته شده است. میرسید علی همدانی از عارفان نامی قرن هشتم هجری بوده که تاثیرات شگرفی بر عرفان و فلسفه اسلامی داشته است. یکی از آثار قابل تامل او، شرحی فارسی بر قصیده خمریه ابن فارض، مشهور به قصیده میمیه است. میرسید علی، 32 بیت از 41 بیت این قصیده را شرح کرده است. تحلیل لغوی و نحوی برخی واژگان ابیات و نیز بیان معنای اصطلاحات و عبارات به شیوهای عارفانه، شیوه میرسید علی در شرح خود بر این ساقینامه مشهور ابن فارض است. همچنین میرسید در آغاز کتاب خود، در یک مقدمهای به توضیح برخی اصطلاحات عرفانی که مورد نیاز سالکان طریق است، میپردازد و ضمن برشمردن مراحل رسیدن به عشق، به تعریف مختصر هر یک کفایت میکند. او در شرح ابیات ابن فارض تلاش میکند تا به آیات و احادیث و نیز اشعار عربی و فارسی استناد و استشهاد نماید. این مقاله به شیوهای توصیفی و با درنگی تحلیلی بر کتاب مشارب الاذواق ،شرح میرسید علی بر قصیده خمریه ابن فارض میپردازد.

Keywords:

میرسید علی همدانی , مشارب الاذواق , ابن فارض مصری , قصیده میمه.