نگاهی به داستان بلند سلول 18 علی اشرف درویشیان از زاویه دید لوکاچ و رئالیسم سوسیالیستی

مکتب مارکسیسم از مکاتب موثر، پرجاذبه و در عین حال پرتنش عصر حاضر محسوب می شود. این مکتب درجهت مبارزه با لیبرالیسم حاکم جهانی از اروپای غربی خصوصا آلمان و انگلیس برخاسته ولی به سرعت در سراسر جهان به ویژه اروپای شرقی و خاورمیانه گسترش پیدا کرد. در این بین رئالیسم انتقادی لوکاچ و رئالیسم سوسیالیستی تبیین شده براساس نظریه دستور زبان تودروف نقش بسزایی را دراین فرایند ایفا کرده اند. هر یک از این دو شیوه علی رغم خصوصیات مختص به خود که وجه تمایز آن هاست، از ویژگی ها و معیارهای مشابهی برخوردارند که ریشه در نگاه مارکسیستی شان دارد. در این نوشتار سعی برآن است تا با بهره گیری از متد نقادی خاص لوکاچ صرفا رئالیسم او و اسلوب ساخت گرایانه تودروف در تحلیل داستان های دکامرون که شباهت بسیاری با تئوری و فلسفه تاریخ مارکس دارد، داستان سلول 18 علی اشرف درویشیان -که ازدل جامعه پرولتاریا بیرون آمده است- را مورد واکاوی و پژوهش قرار دهد. نتایج تحقیق مشخص خواهدکرد که این داستان با در نظرگرفتن معیارهای اجتماعی مارکسیستی رئالیسم لوکاچ و رئالیسم سوسیالیستی یکی از نمایندگان نهضت مارکسیسم درادبیات فارسی معاصر می باشد.

Keywords:

رئالیسم لوکاچ , رئالیسم سوسیالیستی تودروف , جورج لوکاچ , سلول18 , علی اشرف درویشیان