بررسی زمان روایی در رمان سیاه چمن بر اساس نظریه ژرار ژنت

ارزش و اهمیت زمان در زندگی انسان ها برای همه واضح و روشن است اما امروزه این امر در روایت یک داستان نیز مورد توجه قرار گرفته تا جایی که افرادی مانند ژرار ژنت نظریاتی بر اساس آن دارند . ژنت موضوع زمان را در روایت در سه مبحث کلی بررسی می کند که عبارت اند از: نظم و ترتیب، تداوم و بسامد. در پژوهش حاضر زمان روایی در رمان سیاه-چمن از امیرحسین فردی بر اساس نظریه ژرار ژنت مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش که با هدف شناخت مولفه های زمان روایی در این اثر صورت گرفته، تلاش شده است تا به روش توصیفی- تحلیلی بدین مساله پرداخته شود. بدین منظور نظم و ترتیب، تداوم و بسامد بر اساس نظریه ژنت در این رمان بررسی شد. نتیجه این بررسی حاکی از آن است که مولفه های مورد نظر در رمان سیاه چمن وجود دارد که در قسمت نظم و ترتیب آینده نگری نسبت به گذشته نگری بیشتر صورت گرفته، در مبحث تداوم نیز تنها موردی که مشاهده نشد اپیزود است و سرانجام از نظر بسامد، بسامد بازگو بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده است.

Keywords:

امیرحسین فردی , زمان روایی , ژرار ژنت , سیاه چمن