مقایسه 12 هفته استفاده از کفی طبی وتیپینگ ورزشی درهنگام تمرینات طناب زنی بر ناهنجاری کف پای صاف دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی.

زمینه: هدف تحقیق حاضر مقایسه 12 هفته استفاده از کفی طبی و تیپینگ ورزشی در هنگام تمرینات طناب زنی بر ناهنجاری کف پای صاف منعطف دانش آموزان مقطع ابتدایی می باشد.روش کار: جامعه آماری تحقیق فوق را کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان محلات تشکیل دادند که به صورت تصادفی خوشه ای تعدادی از مدارس انتخاب شد و برای مشخص کردن صافی کف پا از بین 420 دانش آموزان از تست افت استخوان ناویکولار استفاده شد. طبق معیارهای ورود به تحقیق 30 دانش آموز دارای این ناهنجاری به صورت تصادفی انتخاب و به سه گروه ده نفره تقسیم شدند،که شامل: 1. گروه تمرینات طناب زنی همراه با کفی طبی 2. گروه تمرینات طناب زنی همراه با ال دی تیپینگ و 3. گروه کنترل که هیچ تمرینی انجام ندادند. همچنین داده های بدست آمده با روش آماری spss بررسی شد. یافته ها جهت بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف - اسمیرنف استفاده شد همچنین برای برسی تفاوت بین گروه ها از آزمون تحلیل واریانس یکراهه ANOVA آنووا استفاده شد که تفاوت گروه ها برای F=3/08 در سطح P<0/05 معنادار است. برای بررسی معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون گروه ها نیز از آزمون تی همبسته استفاده شد که در آن گروه طناب زنی+تیپینک در مقایسه با گروه طناب زنی + کفی و گروه کنترل در مراحل پس آزمون دارای تفاوت معناداری بود.نتیجه گیری: تمرینات طناب زنی به همراه کفی طبی تاثیر خوبی بر ناهنجاری کف پای صاف نداشت ولی ترکیب این تمرینات با تیپینگ ورزشی می تواند تاثیر مثبتی بر ناهنجاری کف پای صاف داشته باشد.

Keywords:

تمرینات طناب زنی , کف پای صاف , تیپینگ , کفی طبی