بررسی میزان درصد چربی بدن و شاخص های آنتروپومتریک دانش آموزان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار

شیوع چاقی، به عنوان یکی از نمایان ترین مشکلات سلامت عمومی، در سراسر جهان، تقریبا به دو برابر افزایش یافته است. همچنین ناراحتی های مرتبط با تندرستی ناشی از چاقی و اضافه وزن کودکان، شامل اختلالات روانشناختی و انزوای اجتماعی بالقوه است لذا در این زمینه پزوهش حاضر درصدد برآمده تا میزان درصد چربی بدن و شاخص های آنتروپومتریک دانش آموزان دختر ورزشکار و غیرورزشکار را با یکدیگر مورد بررسی قرار داده است. جامعه مورد نظر نیز 140 نفر از دانش آموزان ورزش کار و غیر ورزش کار دختر منطقه 17 تهران که در سال تحصیلی 97-98 مشغول به تحصیل بوده اند که با استفاده از فرمول کوکران از این تع داد 103 تن به عنوان نمونه انتخاب گردید و پرسشنامه ای حاوی اطلاعات فردی و تست های آنتروپومتریکی ارائه شد. روش تحقیق علی مقایسه ای و طرح تحقیق توصیفی واستنباطی است. همچنین. برای تجزیه و تحلیل داده از آزمون های t مستقل و همبستگی پیرسون با کمک نرم افزار Spss و در سطح معنی داری P=0.05 استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که گروه ورزشکار به طور معناداری وضعیت بهتری در میزان چربی بدن، نسبت دور کمر به دور لگن و مقدار BMI نسبت به گروه غیر ورزشکار دارد. به نظر می رسد فعالیت بدنی مناسب رابطه ای قوی با کاهش چربی بدن، ارتقای سطح BMI و کاهش دور کمر دارد و همچنین این امر نشان دهنده تاثیر تحرک و فعالیت بدنی در ارتقای آمادگی جسمانی و متناسب با آن رضایت از فرم بدن و کاهش فشار اجتماعی برای داشتن اندامیمناسب دارد در صورتی که این مساله برای افراد غیرورزشکار امری تقریبا دور از دسترس است

Keywords:

چاقی , شاخص های آنتروپومتریک , ورزش , تغ یه. آمادگی جسمانی.