اثربخشی تحریکات وستیبولار بر تعادل کودکان کم توان ذهنی با حذف بینایی، اختلال وتضعیف ورودی های حسی پیکری

سیستم وستیبولار یکی از سیستم های موثر در تعادل است کودکان کم توان ذهنی در تعادل عملکرد ضعیفی دارند. بنابراین، هدف از این مطالعه اثربخشی تحریکات وستیبولار بر تعادل کودکان کم توان ذهنی با حذف بینایی و اختلال و تضعیف ورودی های حسی پیکری بود. 12 دانش آموز دختر کم توان ذهنی مدرسه استثنایی احیاء بروجرد با سن بین 8تا 11 سال انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 6 نفره کنترل وآزمایش تقسیم شدند. گروه ازمایش به مدت 6 هفته، هفته ای دو جلسه و هر جلسه 35 دقیقه تحریکات وستیبولار دریافت کردند و جهت ارزیابی تعادل از ازمون شارپند رومبرگ در پیش ازمون و پس آزمون استفاده شد. همچنین جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS16 استفاده شد وسطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد. نتایج افزایش معناداری را در تعادل گروه آزمایش بعد از مداخله تحریکات وستیبولار نشان داد. در وضعیت آزمون چشمان بسته سطح نرم، سطح معنی داری بدست آمده با ازمون تی همبسته در گروه آزمایش P<0/026 و همچنین سطح معنی داری بدست آمده با آزمون تی مستقل P<0/036 شد. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، اثر تحریکات بر سیستم وستیبولار موثر بوده بو باعث بهبود تعادل در کودکان کم توان ذهنی شده است، لذا می توان ازتحریکات وستیبولار با سایر فعالیت های مختلف جهت افزایش تعادل در این گروه ازکودکان استفاده کرد.

Keywords:

تحریکات ویستیبولار , تعادل , کم توان ذهنی , بینایی , ورودی حسی پیکری...