تاثیر مکمل دهی حادبتاهیدروکسی بتا متیل بوتیرات HMB بر میزان لاکتات خون وتوان بی هوازی درکشتی گیران جوان

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 381

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTCONF05_144

تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1398

Abstract:

زمینه وهدف: گروهی ازمکمل ها ومواد که دربه تاخیر انداختن و یاکاهش خستگی نقش دارند، مورد استقبال ورزشکاران قرار گرفته اند. از این میان مکمل HMB نیز بدیل یافته های متناقضی که در خصوص اثر آن برجستگی ناشی از ورزش گزارش شده است، موردتوجه می باشد. هدف از انجام این پژوهش تاثیر مکمل دهی حاد بتا هیدروکسی بتا متیل بوتیرات HMB برمیزان لاکتات خون وتوان بی هوازی در کشتی گیران جوان می باشد. روش کار: جامعه آماری تحقیق شامل کشتی گیران مرد بالغ سالم سنین 18 تا 26سال شهرستان قزوین است که به صورت آماتور در سال 1397 در باشگاه های کشتی اینشهر به صورت منظم و در طی پنج سال اخیر به تمرینات رشته کشتی می پرداختند. نمونه مورد نظر محقق با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و بعداز اطمینان از حصول شرایط مورد نظر محقق، با حجم 16 نفر انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی به دو گروه 8 نفره کنترل (دارونما روزانه 3 گرم نشاسته به مدت 7 روز) و تجربی (مصرف مکمل HMBبه صورت روزانه 3گرم به مدت 7 روز) تقسیم شدند. یافته ها: برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی واستنباطی استفاده گردید. برای تعیین طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد. عملیات آماری در سطح معناداری P<0.05مورد بررسی قرار گرفت وبرای انجام محاسبات از برنامه آماری SPSS24 استفاده شد. نتایج نشان داد بین وضعیت اوج توان بی هوازی، توان بی هوازی میانگین، وسطح لاکتات بین دوگروه تفاوت معناداری وجوددارد. نتیجه گیری: باتوجه به یافته های موجوددر این تحقیق که نشان از تاثیر مثبت مکمل HMB بر توان بی هوازی دارد به مربیان ورزشکاران و مدیران تیم های ورزشی توصیه می شود برای ورزشکاران خود به خصوص کشتی گیران از این مکمل جهت کمک به پیشبرد اهداف تمرینی استفاده نمایند.

Keywords:

مکمل HMB , لاکتات خون , توان بی هوازی , اوج توان بی هوازی

Authors

عباس صادقی

استادیار گروه فیزیولوزی ورزشی،دانشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین ایران

جلیل شالی

کارشناس ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، موسسه آموزش عالی علامه قزوین ایران