ارتباط آموزش حمایت های روانی اجتماعی با کیفیت زندگی وسلامت روانی آسیب دیدگان ناشی از زلزله

این پژوهش با هدف ارتباط آموزش حمایت های روانی اجتماعی با کیفیت زندگی آسیب دیدگان ناشی از بلایا انجام گرفته است. تحقیق از نوع طرح های نیمه آزمایشی مداخله ای بوده و در آن از پیش آزمون- پس آزمون استفاده گردیده است. نمونه آماری این پژوهش را 70 نفر بزرگسالان بازمانده زلزله ورزقان تشکیل دادند که بطور تصادفی در گروه های آزمایشی) و گواهقرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رفتاری راتر مخصوص والدین، پرسشنامه کیفیت زندگی (بهداشت روانی) وارشربون( 1997 ) می باشد.آزمودنی های گروه آزمایش تحت 6جلسه 2ساعته خدمات جامع حمایت روانی اجتماعی قرار گرفتند، نتایج توسط نرم افزار کامپیوتری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج این بررسی نشان داد خدمات جامع حمایت روانی اجتماعی توانسته است بطور معنی داری موجب بهبود کیفیت وسلامت روان بزرگسالان بازمانده از زلزله در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه گردد. همچنین نتایج دلالت براین دارد که این مداخلات توانسته است موجبات بهبود مولفه های کیفیت زندگی از لحاظ سلامتی روان (جسمانی سازی، اضطراب، عملکرد اجتماعی و افسردگی) در بازماندگان بزرگسال گروه آزمایش نسبت به گروه گواه را فراهم نماید. آموزش حمایت های روانی اجتماعی در کلیه مراحل زندگی تاثیرات مثبت در تامین و ارتقاءکیفیت زندگی و سلامت روان دارد لذا با ارائه مستمر این خدمات به آسیب دیدگان، زمینه بهبود کیفیت زندگی و سلامت روانی اجتماعی بازماندگان تامین می شود.

ارتباط آموزش حمایت های روانی اجتماعی با کیفیت زندگی وسلامت روانی آسیب دیدگان ناشی از زلزله Keywords:

حمایت روانی و اجتماعی , کیفیت زندگی , زلزله