طراحی و ساخت شیر تراستر سازگار با تتروکسید دی نیتروژن

شیر تراستر که قبلا در پژوهشکده سامانه های حمل و نقل فضایی ساخته شده بود به علت عدم سازگاری با تتروکسید دی نیتروژن قابلیت استفاده در تراستر را ندارد. به همین منظور یک شیر جدید که اجزای خیس آن با اکسنده مورد نظر سازگار باشند طراحی شد.جنس اجزا به گونه ای انتخاب شدند که علاوه بر سازگاری، عملکرد شیر به لحاظ مغناطیسی دچار اشکال نشود. به عبارت دیگر شیر بتواند با ارسال سیگنال تحریک باز شده و با قطع شدن آن شیر بسته شود. برای اطمینان از سازگاری اجزا با اکسنده، تست سازگاری به مدت یک هفته روی آنها انجام شد. استاندارد فضایی مربوط به تست سازگاری ECSS-E-ST-35-10C است. نتایج تست نشان داد که میتوان از استیل سری 300، استیل سری 400، تفلون و کالرز در ساخت شیر استفاده کرد.پس از ساخت شیر، تست عملکرد آن به منظور تعیین حداقل ولتاژ لازم برای باز شدن شیر در فشارهای مختلف انجام شد و نتایج آن با شیر ساخته شده قبلی مقایسه شد. مقایسه انجام شده نشان داد زمان پاسخ شیر جدید در مقایسه با شیر قبلی بالاتر است و به عبارت دیگر شیر عملکرد ضعیف تری دارد. اما با توجه به لزوم سازگاری اجزا با اکسنده این مقدار کاهش عملکرد پذیرفته میشود.

Keywords:

شیر تراستر , سازگاری , تست سازگاری , اکسنده.