دین اسلام و علم تغذیه (نگاهی به مبانی دین شناختی تغذیه)

بیان مساله: یکی از عوامل مهم تامین کننده سلامت، تغذیه است که همواره مورد توجه بسیاری از ادیان بوده و بخشی از آموزه های دینی را تغذیه و بهداشت آن تشکیل می دهد. یکی از بحث های مهمی که در سال های اخیر مطرح شده است، نقش دین در حوزه سلامت و تغذیه و نحوه دخالت و قلمرو آن است. برخی از پژوهشگران معتقدند که دین در بعضی از شرایط ارتباط منفی با سلامت و تندرستی دارد؛ در مقابل، برخی دیگر از کارکردهای مثبت دین سخن گفته و معتقدند دین و دینداری با بهداشت، تغذیه و سلامت جسمی و روانی ارتباط تنگاتنگی دارد. هدف پژوهش: هدف اصلی پژوهش حاضر پاسخگویی به این سوال است که آیا دین اسلام، در حوزه بهداشت و تغذیه سخنی دارد به تعبیر دیگر، قلمرو و گستره دین شامل اینگونه امور هم می شود این مساله، بنیاد معرفتی و دینی نسبت سنجی میان دین و تغذیه است. روش پژوهش: این پژوهش حاصل مطالعه توصیفی تحلیلی آیات و روایات مرتبط با موضوع تغذیه و همچنین تفاسیر قرآنی - صورت گرفته است. یافته ها و نتیجه گیری: دین اسلام نگاهی جامع به انسان دارد و بر این اساس رویکردی کل گرایانه به سلامت انسان را اتخاذ کرده است. در قرآن کریم و نیز روایات اهل بیت (ع) بعضی از گزاره های پزشکی خصوصا تغذیه به صورت مشخص مطرح شده است. این مساله سبب شده که رابطه اسلام با علم پزشکی و تغذیه از ارتباط آن با سایر علوم تجربی پررنگ تر جلوه نماید. البته معنای شمول قلمرو دین نسبت به اینگونه امور به این نیست که انتظار پاسخ به هر سوال درباره بهداشت، پزشکی و سلامت جسم و تغذیه از قرآن و سنت را داشت. قرآن و سنت با تایید روش حس و تجربه و عقل و شهود، راه را برای پاسخ یابی از کرده اند، ولی پاسخ آنها بدون پژوهش های آزمایشگاهی به دست نمی آید.

Keywords:

اسلام , جامعیت دین , تغذیه