ارزیابی اثر پلیمر SEBS بر خواص رئولوژیکی قیر و پتانسیل شیارشدگی مخلوط های آسفالتی

خرابی شیارشدگی بعنوان یکی از خرابی های اصلی در روسازی های انعطاف پذیر بدلیل تجمع تغییر شکل های برگشت ناپذیر در لایه های روسازی تحت بارگذاری ترافیکی ایجاد می شود. مشخصات قیر مصرفی در مخلوطهای آسفالتی یکی از عوامل مهم در کنترل و کاهش این نوع از خرابی می باشد. افزایش تردد وسایل نقلیه سنگین در راههای کشور باعث شده است که روسازی های آسفالتی حاوی قیرهای خالص از مقاومت کافی در برابر خرابی شیارشدگی برخوردار نباشند. از این رو، محققین به منظور کاهش پتانسیل شیارشدگی در مخلوطهای آسفالتی از قیرهای اصلاح شده برای ساخت آنها استفاده نموده اند. در این پژوهش از پلیمر استایرن اتیلن بوتادین استایرن (SEBS) بعنوان اصلاح کننده قیر استفاده شده است. همچنین به منظور ارزیابی خواص رئولوژیکی قیرها و پتانسیل شیارشدگی مخلوطهای آسفالتی به ترتیب از آزمایش های رئومتر برش دینامیکی و خزش دینامیکی در دماهای مختلف استفاده شده است. نتایج آزمایش رئومتر برش دینامیکی نشان می دهد که پلیمر SEBS با افزایش خاصیت الاستیک قیر موجب افزایش فاکتور شیارشدگی ( G * / sin6 ) و در نتیجه کاهش حساسیت قیرهای اصلاح شده به تغییر شکل ماندگار می شود. علاوه بر این، نتایج آزمایش خزش دینامیکی نشان می دهد که با افزایش مقدار پلیمر SEBS پتانسیل شیارشدگی در مخلوطهای آسفالتی کاهش مییابد. همچنین با افزایش دما، مقاومت مخلوطهای آسفالتی (کنترل و اصلاح شده در برابر شیارشدگی کاهش می یابد اما نرخ کاهش مقاومت در نمونه های اصلاح شده در مقایسه با نمونه های کنترل کمتر است.

Keywords:

روسازی انعطاف پذیر , پلیمر SEBS , شیارشدگی , رئومتر برش دینامیکی , خزش دینامیکی