اخلاق فلسفی در حوزه روانشناسی

انسان براساس فلسفه به شناخت خود، هستی و ارزشهای پیرامون خود پرداخته، تصمیمات و رفتارهای فردی را براساس آن شکل میدهد. فلسفه، اعتقادات و ارزشها، روش ارتباط افراد را با یکدیگر تعیین مینماید و مجموعه اعتقادات و ارزشهایی است که رفتار فرد را هدایت کرده و شکل میدهد. علم اخلاق نیز مانند هر علمی با پاره ای از دانش های موجود، تناسب ورابطه ای نزدیک دارد. در اخلاق اسلامی رویکردها و مشرب های متفاوتی وجود دارد که دستگاه ها و نظامهای اخلاقی گوناگونی را پدید آورده است. یکی از این رویکردها و مشربها اخلاق فلسفی)عقلی میباشد .اخلاق فلسفی را گونه ای از نظامهای اخلاقی دانسته اند که مبادی، هدف، گفتارها و روشهایش را از نوعی فلسفه دریافت میکند. ماده اینگونه اخلاق، یک نظام ارزشی و هنجاری)مثلا دینی(، و صورت آن، مقولات و گفتارهای فلسفی است. در پژوهش حاضر برای تبیین قلمرو علم اخلاق و تکمیل شناسایی آن مناسبات علم اخلاق را با بعضی از علوم نزدیک به آن از قبیل علوم تربیتی)تعلیم و تربیت و روان شناسی( مورد مطالعه قرار گرفته شده است،که؛ با رویکرد نظری و با هدف تبیین رابطه علم و فلسفه اخلاق تدوین یافته است. پس از بیان ماهیت اخلاق و تعریف علم اخلاق، به بازشناسی حوزه های مختلف مطالعات اخلاقی میپردازد. علاوه بر تبیین دامنه شمول مطالعات فلسفی درباره اخلاق، رابطه میان اخلاق توصیفی، هنجاری و فرا اخلاق مورد بررسی قرار گرفته است .

Keywords:

روان شناسی , فلسفه , علم اخلاق , اخلاق فلسفی )عقلی( , نظام های اخلاقی