رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با راهبردهای مقابله ای دانش آموزان مقطع متوسطه شهربوشهر

هدف از پژوهش حاضر رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با راهبردهای مقابله ای دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر می باشد. از لحاظ ماهیت توصیفی- همبستگی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه ی مورد مطالعه شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر می باشد که از 5247 نفر 358 نفر به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک و راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن استفاده شد. نتایج بدست آمده گویای آن است که بین الگوی ارتباطی گفت و شنود در خانواده و هر یک از راهبردهای مقابله ای دانش آموزن یعنی رویارویی، فاصله گرفتن، مسئولیت پذیری، حل مساله، ارزیابی مجدد مثبت ، حمایت اجتماعی و گریز- اجتناب می باشد اما رابطه بین الگوی ارتباطی گفت و شنود و راهبرد مقابله ای خودکنترلی معنادار نیست. هم چنین بین الگوی ارتباطی همنوایی در خانواده و هر یک از راهبردهای مقابله ای دانش آموزن یعنی رویارویی، خودکنترلی، مسئولیت پذیری، حل مساله، ارزیابی مجدد مثبت، حمایت اجتماعی و گریز- اجتناب رابطه مستقیمی وجود دارد. بیشترین شدت همبستگی بین الگوی ارتباطی گفت و شنود و راهبرد مقابله ای فاصله گرفتن و کمترین آن بین الگوی ارتباطی گفت و شنود و راهبرد مقابله ای خودکنترلی می باشد. همچنین بیشترین و کمترین شدت همبستگی بین الگوی ارتباطی همنوایی و راهبرد مقابله ای ارزیابی مجدد مثبت و راهبرد مقابله ای فاصله گرفتن می باشد.

Keywords:

الگوهای ارتباطی خانواده , راهبردهای مقابله ای , دانش آموزان مقطع متوسطه شهربوشهر.