بررسی احتمال ارتباط بین حضور کلستریدیوم پرفرینجنس وزخم های شیردان در گاومیش های کشتار شده در کشتارگاه اهواز
Publish place: First National Congress of Veterinary Laboratory Sciences
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 491
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
VETLAB01_358
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398
Abstract:
هدف: زخم شیردان ازاختلالات دستگاه گوارش نشخوارکنندگان است با اشکال بالینی مختلفی تظاهر می یابد و با ایجاد سوءهاضمه ، خونریزی و حتی مرگ می تواند خسارات قابل توجهی را به صنعت دامداری وارد سازد. در نوع گاو عوامل متعددی به عنوان علت اولیه بیماری مورد توجه بوده و مطالعاتی نیز بر روی آن ها صورت گرفته است که از جمله این عوامل می توان به باکتری کلستریدیوم پرفرینجنس اشاره نمود. هدف از مطالعه حاضر تعیین نقش احتمالی کلستریدیوم پرفرینجنس در ایجاد زخم شیردان گاومیش می باشد. مواد و روش کار: احتمال ارتباط بین حضور کلستریدیوم پرفرینجنس و ایجاد زخم های شیردانی در 80 راس گاومیش (50 راس واجد و30 راس فاقد زخم ) کشتار شده در کشتارگاه اهواز مورد بررسی قرار گرفت . نمونه های مورد نیاز این تحقیق به طور تصادفی جمع آوری گردیدند. ابتدا شیردان ها، به طور ماکروسکوپی بررسی شدند. سپس در موارد دارای زخم از محل ضایعه و در شیردان های سالم قسمتی از بافت جدا شده، در محیط های بلادآگار و آگار زرده تخم مرغ حاوی نئومایسین کشت چهار منطقه ی داده شد، از محتویات شیردان های مذکور نیز به همین روش کشت تهیه شد. نتایج و بحث : از مجموع 50 شیردان دارای زخم محتویات 6 شیردان (12%) دارای باکتری کلستریدیوم پرفرینجنس بودند در حالی که درگاومیش های فاقد ضایعه تنها در 1 مورد (3/3) این باکتری جدا شد. آزمون آماری هیچ اختلاف معنی داری را از نظر وجود باکتری در بین شیردان های فاقد یا واجد زخم نشان نداد. تفاوت میزان جداسازی کلستریدیوم پرفرینجنس از محتویات شیردان های دارای زخم در بین دو گروه سنی تحت بررسی و دو جنس نیز از نظر آماری بی معنی بود. از مجموع شیردان های دارای زخم نتایج کشت بافت در 6 مورد (12%) از نظر حضور کلستریدیوم پرفرینجنس مثبت بوده در حالی که در دام های فاقد زخم این باکتری از 3 راس (%10) جدا گردیده انجام آزمون های آماری اختلاف معنی داری را بین دام های فاقد و واجد زخم از نظر وجود باکتری کلستریدیوم پرفرینجنس در بافت شیردان نشان نداد. در این مورد نیز جداسازی باکتری فوق از بافت شیردانهای دارای زخم در بین دو گروه سنی تحت بررسی و دو جنس از نظر آماری بی معنی بود. با توجه به نتایج ، به نظر می رسد که کلستریدیوم پرفرینجنس نمی تواند به تنهایی عامل زخم شیردان گاومیش باشد.
Keywords:
Authors
علیرضا قدردان مشهدی
دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز
مسعود قربانپور
دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز
سجده کمالی
دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز