رابطه سلامت روان با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان شهرستان تالش

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه سلامت روان با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان شهرستان تالش بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان تالش در نیمسال اول سال تحصیلی 1398-1397 به تعداد 3392 نفر بود. از این بین نمونه ای به حجم 379 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه های فرم کوتاه پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ ( 1979 ) و اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم ( 1984 ) را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد بین یافته های پژوهش نشان داد بین نمره کل آسیب شناسی روانی و خرده مقیاس های علائم اضطرابی و اختلال خواب، کارکرد نامناسب اجتماعی و علائم افسردگی با اهمال کاری تحصیلی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (P<0/05). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد افسردگی، کارکرد نامناسب اجتماعی، و علائم اضطرابی و اختلال خواب قادرند به ترتیب و به صورت مثبت قادر است 23/8 درصد از میزان تغییرات اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کنند. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که سلامت روان با اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان رابطه داشته و در پیش بینی آن نقش دارد.

Keywords:

سلامت روان , اهمال کاری تحصیلی , دانش آموزان