نگاهی بر تمایزات فرهنگی-زبانی دانشجویان غیرایرانی ساکن خوابگاه‎های دانشگاه بوعلی سینا

هرساله دانشجویان زیادی خانواده و شهر خود را برای ادامه تحصیل در شهر دیگری رها می کنند و عازم خوابگاه‎های شهر مقصد می شوند. اگرچه قبولی در رشته مدنظر دانشجویان در دانشگاه مقصد، گامی در جهت دستبابی ایشان به هدفشان است، اما در طی مسیر با مشکلاتی نیز همراه است. یکی از این مشکلات، تفاوت های فرهنگی و زبانی دانشجویان است که از مناطق مختلف ایران دور یکدیگر گرد آمده اند. حال این مشکلات برای دانشجویان غیر ایرانی ساکن خوابگاه‎ها، به علت میزان تفاوت-های بیشتر در فرهنگ و زبان، دو چندان می شود. در پژوهش حاضر، مشکلات فرهنگی-زبانی دانشجویان غیر ایرانی ساکن خوابگاه‎های دانشگاه بوعلی سینای همدان مورد بررسی قرار گرفته است. تعداد 10 نفر از این دانشجویان از کشورهای عراق، پاکستان، هند و چین در تهیه داده های پژوهش حاضر همکاری داشته اند. پس از بررسی مشکلات مدنظر دانشجویان، که عمده آن ها مشکلات فرهنگی مربوط به تعارف و کاربرد و درک معانی واژه ها و اصطلاحات در زبان فارسی است، این راهکار پیشنهاد شد که پیش از ورود به دانشگاه و محیط خوابگاه، جهت کاهش مشکلات فرهنگی، کلاسی برای آمادگی فرهنگی ایشان صورت پذیرد و چه بسا اگر این کلاس ها توسط یکی از دانشجویانی که سابقه حضور در کشور ایران و آشنایی با فرهنگ ایران را داشته باشد، تاثیرگزارتر باشد. در مورد مشکل زبانی، می توان آن را به صورت تدریجی و در خلال کلاس های آموزش زبان فارسی، که از مهم ترین گام ها برای ورود دانشجویان به کلاس های درس مربوط به رشته خودشان است، بهره برد. خوش بختانه می توان اظهار داشت که کلاس های آموزش زبان فارسی، تاثیر به سزایی در فرهنگ زبانی دانشجویان پیش از ورود به دانشگاه را داشته است.

Keywords:

دانشجویان غیر ایرانی , فرهنگ , زبان , تعارف , خوابگاه.