اثر آموزش بازی های تطابقی بر رفتار سازشی و رشد حرکتی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهرستان هرسین

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش بازیهای تطابقی بر رفتار سازشی و رشد حرکتی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. روش پژوهش، تجربی با طرح تحقیق پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان کم توان ذهنی شهرستان هرسین بودند. 80 تن از دانش آموزان دو مدرسه کودکان استثنایی به طور تصادفی از میان پایه های تحصیلی پیشدبستانی، اول، دوم و سوم انتخاب شدند. سپس این تعداد نمونه به طور تصادفی در دو گروه 40 نفری آموزش و کنترل قرار داده شد. ابزار اندازه گیری شامل مقیاس رشد اجتماعی واینلند و مقیاس رشد حرکتی لینکلن-اوزرتسکی بود. سپس کودکان کم توان ذهنی گروه آموزش طی 12 جلسه 45 دقیقه ای آموزش بازیهای تطابقی)مهارتهای توپی، صندوق خزانه، خط موزیکال( را در مدرسه دریافت کردند. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف – اسمیرنوف، نتایج حاصل از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش بازیهای تطابقی بر رفتار سازشی و رشد حرکتی این کودکان موثر بوده است. همچنین گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در دو متغیر یاد شده نمرات بهتری کسب نمودند. تحلیل دقیق تر حاکی از عدم تفاوت معنیدار بین دو گروه پسر و دختر در نمرات رفتار سازشی و رشد حرکتی بعد از آموزش بازیهای تطابقی بود. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش بازیهای تطابقی قادر است مهارتهای سازشی و رشد حرکتی دانش آموزان کم توان ذهنی را افزایش دهد.

Keywords:

بازیهای تطابقی , رفتار سازشی , رشد حرکتی , کم توان ذهنی