ارزیابی تاثیر تزریق بر پایداری سامانه انتقال آب کرمان به روش سیستم مهندسی سنگRES

دستیابی به یک طراحی بهینه در فعالیتهای مهندسی سنگ مستلزم شناسایی پارامترهای موثر و روابط بین آنها است. امروزه سیستم های مهندسی سنگ در تحلیل فرآیندهای پیچیده مهندسی سنگ کاربرد روزافزونی پیدا کرده است. در این روش درجات مختلف همبستگی بین پارامترها با استفاده از ماتریس اندرکنش مشخص میشود. در سامانه انتقال آب کرمان هشت عامل موثر در ناپایداری انتخاب و در قطر اصلی ماتریس قرار گرفته و اندرکنش بین آنها با مقدار دهی کمی در عناصر غیر قطری تعیین گردید. و سپس میزان اثردهی و اثرپذیری هر عامل در ماتریس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد، پارامترهای شرایط هیدرولیکی، کیفیت آتشباری و شاخص کیفی سنگ بیشترین اندرکنش را دارند. برای تعیین نقش تزریق در بهبود سیستم مهندسی سنگ، این عامل به عنوان نهمین پارامتر در ماتریس قرار گرفت، سپس اثر آن در بهبود کیفیت توده سنگ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تزریق منجر به بهبود پارامترهای شرایط هیدرولیکی، شاخص کیفی سنگ و شرایط درزه داری خواهد شد. برای نشان دادن کاسته شدن از آشفتگی سیستم تحت تاثیر تزریق، از شاخص طبقه بندی توده سنگ بکار گرفته شد که نتایج آن نشان میدهد اثر تزریق باعث بهبود شرایط توده سنگ شده است.

Keywords:

ارزیابی , تاثیر تزریق , سامانه انتقال آب , کرمان , سیستم مهندسی سنگ