بررسی تطبیقی شهرسازی رنسانس-صفویه و تاثیر آن در شهرسازی معاصر ایتالیا و ایران

مقاله حا ضر با ا ستفاده از روش تطبیقی شهر سازی دوران رن سانس در اروپا با شهر سازی دوران صفویه مقای سه شده است هنگامی که نواندی شان و نوپردازان دوره ی رن سانس در پی سازمان بخ شیدن به شهر قرون و سطایی اروپایی و تحقق بخ شیدن به آرمان- شهر هایشان هستند .مکتب اصفهان الگوی آرمانی خود را به اجرا در می آورد و تلفیقی دقیق و روشن از موجود و مطلوب را عرضه می دارد .شهرسازی رنسانس در عمل و پیاده سازی آرمانشهر خویش چندان موفق نبود و حال آن که مکتب اصفهان الگوی آرمانی خود را به اجرا در می آورد. در یک مقایسه کلی بین شیوه های شهرسازی رنسانس و صفویه مشاهده میکنیم که فضاهای شهری در مسیر ارتباطات تعریف شده و تعریف یک مرکز ثقل شهری از وجوه مشترک طراحی شهری این دو میباشد. در آخر باید عنوان کرد که شهرسازی معاصر هر دو کشور ایران و ایتالیا در دوره زمانی مشترک با تغییراتی در زمینه های سیاسی ، اقتصادی ، مذهبی و هنری ، دچار تحول گردید که این تحولات به نوعی خود ناشی از همان تغییرات ذکر شده بود . این تحولات اگرچه ادامه روش های پی شینان بود اما در قالبی جدید و با نیازهای زمانه ارائه شد و جایگاه ویژه ای در میان هنر اعصار قبل و بعد خود به دست آورد. آن گونه که در روند مقایسه معماری ایران و ایتالیا مشاهده می شود ، در هر دو منطقه ، با تاکید بر هم زمانی و تغییرات یکسان ، ایجاد تحولاتی مشابه به چشم می خورد ، البته با سبک و سیاق ویژه همان سرزمین . تغییرات مذهبی باعث توجه بیشتر در ساخت بناهای مذهبی شد و تغییرات سیاسی و لزوم قدرت نمایی در نمای ظاهری حکومت سبب ساز ساخت بناهای غیر مذهبی به ویژه کاخ ها شد که با توجه به گ سترش تفکر اومانی سم و توجه به ان سان و همچنین رونق تجاری و اقت صادی ، ایجاد بناهای غیرمذهبی جهت رفاه و آسایش هر چه بیشتر انسان با روآوری به تجملات ، این توجه افزایش یافت .

Keywords:

شهرسازی , رنسانس , صفویه , ایتالیا , ایران