تحلیل رویکرد مشارکتی و دارایی مبنا در توسعه گردشگری جامعه محور

در مقیاس جهانی گردشگری روستایی یکی از اشکال روبه رشد بخش گردشگری به شمار می آید. مشکلات ناشی از الگوهای سنتی توسعه گردشگری از طریق تجارب جهانی، تحقق توسعه پایدار گردشگری را به سمت الگوی توسعه گردشگری جامعه محور هدایت کرده است . در این الگو، به دلیل مشارکت مردم در تمام مراحل و سطوح توسعه گردشگری، پیامدهای مثبت به حداکثر و پیامدهای منفی گردشگری به حداقل کاهش می یابد. همچنین بکارگیری رویکرد دارایی مبنا به عنوان رویکردی که تاکید بر ظرفیت های محلی دارد موجب می شود تا حضور همه جانبه افراد را فراهم نماید.هدف از این پژوهش تحلیل اصول و مولفه های دو رویکرد مشارکتی و دارایی مبنا در توسعه گردشگری جامعه محور است. از این رو انجام این پژوهش به شیوه اسنادی کتابخانه ای صورت گرفته است و از آغاز تا انتها متکی بر یافته های تحقیق کتابخانه ای و منابع مدون و مکتوب است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که رویکرد مشارکتی لازمه توسعه گردشگری جامعه محور است و از طرفی دیگر بکارگیری دارایی های مصنوع، طبیعی و انسانی نقش به سزایی در بهبود وضعیت مشارکت ساکنین دارد و همچنین شناسایی دارایی و ظرفیت سازی در اجتماعات محلی اصلی ترین نقش را در پیشبرد اهداف توسعه گردشگری جامعه محور برعهده دارد.

Keywords:

گردشگری روستایی , اجتماع محور , مشارکت , دارایی مبنا