مقایسه حس همدلی و حس نوع دوستی در بین پرستاران شیفت شب و شیفت صبح

هدف از پژوهش حاضر مقایسه حس همدلی و حس نوع دوستی در بین پرستاران شیفت شب و شیفت صبح بود. روش پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه پرستاران شهرستان سراب تشکلیل می دهند که در سال 1396 مشغول به کار می باشند. روش نمونه گیری از نوع خوشه ای مرحله ای بود که در دو مرحله انجام گرفت. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری برابر با 30 نفر بود. ابزرا پژوهش مقیاس گرایش های اجتماعی مطلوب و مقیاس واکنش پذیری بین فردی بودند. برای تحلیل داده های بدست آمده از شاخص های آمار توصیفی مثل میانگین و انحراف معیار استفاده شد و برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون تحلیل واریانس چند متغییری (مانوا ) و نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه از لحاظ حس همدلی و نوع دوستی تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج می توان چنین نتیجه گیری کرد که بررسی و توجه ویژه به متغییرهای روانشناختی از جمله حس همدلی و حس نوع دوستی در زمینه سلامت روان کارکنان دولت به خصوص پرستاران لازم و ضروری می باشد.

Keywords:

حس همدلی , حس نوع دوستی , پرستاران , شیفت کاری