اثر افزودن اسیدهای آلی در افزایش پایداری هوازی خوراک کاملا مخلوط شده گاوهای شیری

هدف از اجرای این آزمایش، افزودن اسیدن پروپیونیک و اسید فرمیک به عنوان محافظت کننده در خوراک مخلوط بود. پس از آماده کردن جیره ها بر اساس سطوح مختلف سیلاژ ذرت (کم، متوسط و زیاد) و تفاله چغندرقند (کم، متوسط و زیاد)، تیمارهای اسیدی شامل اسید فرمیک (7 گرم در کیلوگرم خوراک)، پروپیونیک (6 گرم در کیلوگرم خوراک) و آب (به عنوان گروه شاهد) به جیره ها افزوده شد. این آزمایش در قالب طرح فاکتوریل 3×3×3 و با 3 تکرار انجام شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که افزودن پروپیونیک اسید می تواند پایداری هوازی را تا 27 ساعت پس از آماده سازی خوراک ثابت نگه دارد که از این نظر با گروه شاهد و گروه تیمار شده با فرمیک اسید تفاوت معنی دار داشت (p<0.002). همچنین نشان داده شده است که افزودن فرمیک اسید پایداری هوازی را تا 18 ساعت پس از آماده سازی خوراک ثابت نگه داشته و تفاوت معنی داری با گروه شاهد ایجاد می کند (p<0.01). سطح بالای سیلاژ ذرت توانسته است تا 27 ساعت پس از آماده سازی خوراک پایداری خوراک را حفظ کرده و از این نظر با گروه با سطح سیلاژ کم تفاوت معنی دار ایجاد کند (p<0.001). اما تا این زمان بین دو سطح زیاد و متوسط سیلاژ ذرت تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p> 0.05). همچنین سطوح مختلف تفاله چغندرقند اثر معنی داری بر روی پایداری هوازی نداشت (p> 0.124). بر اساس نتایج این مطالعه می توان به این نتیجه رسید که اسید پروپیونیک موثرترین اسید در بهبود پایداری هوازی خوراک است، اما اسید فرمیک تاثیر کمتری بر پایداری هوازی دارد.

Keywords:

پایداری هوازی , اسید پروپیونیک , اسید فرمیک , سیلاژ ذرت , TMR