بررسی کارآیی اختلاط علف کش های متریبوزین و اگزا دیارژیل در کنترل تاج خروس در مزارع سیب زمینی (.Solanum tuberosum L) در مراحل مختلف رشدی

به منظور بررسی کارآیی اختلاط علف کش های متریبوزین و اگزادیارژیل بر کنترل علف هرزتاج خروس در سال 1395 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکراردر مزرعه پژوهشی بابلان دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. عامل اول، علف کش هایمذکور در دوزهای % 0 متری بوزین + % 100 اگزادیارژیل، % 25 متری بوزین + % 75 اگزادیارژیل، % 50متری بوزین + % 50 اگزادیارژیل، % 75 متری بوزین + % 25 اگزادیارژیل، % 100 متری بوزین + % 0 اگزادیارژیل(برآورد درصدها با استفاده از دوز معمول علف کش ها در محصولات مختلف) عامل دوم زمان مصرفعلف کش ها در دو مرحله پیش رویشی و پس رویشی بود. نتایج نشان داد که کمترین تراکم و وزن خشکتاج خروس در دوز % 50 متری بوزین + % 50 اگزادیارژیل حاصل شد که با دوز های % 25 متری بوزین + % 75اگزادیارژیل و % 0 متری بوزین + % 100 اگزادیارژیل اختلاف معنی داری نداشت. به گونه ای که تراکم و وزنخشک تاج خروس در دوز % 50 متری بوزین + % 50 اگزادیارژیل به ترتیب 83/33 و 92/96 درصد کاهش یافت دربین زمان های مختلف مصرف علف کش بالاترین درصد کاهش زیست توده علف هرز تاج خروس در مرحله پس رویشی بود.

Keywords:

دوز- پاسخ , اگزادیارژیل , متری بوزین , تاج خروس , زیست توده علف هرز