بررسی تاثیر آموزش تریاژ بیمارستانی بر نحوه عملکرد دانشجویان پرستاری در اورژانس در سال 1397

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 699

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_087

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

Abstract:

مقدمه: اولویت بندی بیماران، برای ارایه خدمات بر اساس شدت آسیب و انجام بهترین اقدام درمانی برای بیشترین افراد در کمترین زمان را تریاژ می گویند. امروزه تقریبا تمام اورژانس های بیمارستانی در کشور دارای این واحد در ساختار خود هستند. مسوولیت انجام تریاژ بر عهده پرستاران گذاشته شده است . شایان ذکر است که، مطالعات اندکی از میزان دانش و عملکرد ایشان درباره تریاژ در دسترس می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی و عملکرد دانشجویان پرستاری سال آخر، درباره تریاژ بیمارستانی انجام گرفته است.روش تحقیق: این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی، در سال 1397 در بین 42 نفر از دانشجویان پرستاری که به روش تمام شماری گزینش گردیدند؛ انجام شده است. در این پژوهش افراد به روش انتخاب تصادفی به دو دسته 21 نفره تقسیم شدند؛ و به طور جداگانه بدون اطلاع از گروه دیگر از طرق جزوه، فیلم، تصاویر آموزشی که به گروه مورد بررسی داده شده بود، با هم مقایسه شدند. داده ها با آزمونهای آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه و نیز با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 که سطح معنى دارى 05 /0 (p<0.05) را نشان میداد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از 42 دانشجوی وارد شده به طرح، 21 نفرخانم و 21 نفرآقا بودند. بعد از بررسی و پایش مداوم دو گروه معلوم گردید تفاوت میزان آگاهی دانشجویان در دو دو گروه معنا دار می باشد. نتایج نشان داد بین اطلاعات دانش تریاژ رابطه معنی داری وجود دارد ( P<0/001 , r=0/265) . همچنین بین میزان تبحر در اقدامات فوری و ضروری نیز رابطه معنا داری (P<0/001 , r=0/521) ، میان دو گروه مشاهده شد. نتیجه گیری:یافته های این مطالعه نشان داد که بنظر می رسد؛ سطح آگاهی دانشجویان پرستاری در وضعیت مطلوبی نمی باشد و نیاز به برنامه ریزی های اساسی جهت آموزش هدفمندتر و اساسی تر دارد.

Authors

مرتضی قاسمی

دانشجوی پرستاری، دانشکده پرستاری ومامائی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، ایران.