پیش بینی اهمال کاری تحصیلی براساس خودناتوان سازی، استرس ناشی از انتظارات تحصیلی و عزت نفس دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی اهمال کاری دانش آموزان از طریق خودناتوانسازی، استرس ناشی از انتظارات تحصیلی و عزت نفس بود. روش این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری مورد نظر کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر مشهد بودند. گروه نمونه شامل 175 نفر که به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. مقیاس های اهمالکاری، خودناتوان سازی، استرسناشی از انتظارات تحصیلی و عزت نفس اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای خودناتوان سازی و استرسناشی از انتظارات تحصیلی، همبستگی مثبت و عزت نفس همبستگی منفی و معناداری با متغیر اهمال کاری دارند. در بررسی نقش پیش بینی کنندگی هر یک از متغیرها می توان گفت که متغیر خودناتوان سازی بیشترین و عزت نفس کمترین میزان پیش بینی را دارد. بنابراین می توان اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان را از روی خودناتوان سازی، استرس ناشی از انتظارات تحصیلی و عزت نفس آنها، پیش بینی کرد. همچنین با افزایش عزت نفس، کاهش میزان استرس و ارائه راهکارهای مدیریت خودناتوان سازی، میتوان از افزایش اهمال کاری در بین دانش آموزان پیشگیری نمود.

Keywords:

استرس ناشی از انتظارات تحصیلی , اهمال کاری تحصیلی , خودناتوان سازی , عزت نفس