بررسی تاثیر موسیقی پس زمینه بر حافظه کاری و یادگیری از طریق انگیزش

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 4,851

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HUDE01_327

تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1398

Abstract:

مسیر درک موسیقی یک فعالیت عصبی بسیار پیچیده است. مکانیزم های ذهنی که موسیقی را پردازش می کنند به طور عمیقی با دیگر ساختارهای اساسی مغز از جمله هیجان، احساسات، حافظه و حتی زبان همکاری دارند. موسیقی تاثیرات سودمندی روی یادگیری دارد و بسیاری از عملکردهای سطح بالای مغز را مورد تاکید قرار می دهد. موسیقی حافظه فرایندی بدن را تقویت می کند و در نتیجه امکان یادگیری پایدار ایجاد می شود. تاثیر موسیقی پس زمینه می تواند به طور بالقوه بر نتایج یادگیری مفید باشد. موسیقی اثراتروانی وسیعی بر روی افراد دارد و می تواند به عنوان عاملی برای نیرو دادن به آنها عمل کند. در واقع موسیقی شرایط مناسب یادگیری را فراهم می کند. (کرنبل، 2012)، این مطالعه به بررسی نحوه تاثیر موسیقی پس زمینه بر انگیزش و حافظه کاری می پردازد و نشان می دهد انواع موسیقی و ریتم با اثرگذاری بر عملکرد مغز و تحریک حواس و عواطف، سطوح متفاوتی از انگیختگی را در افراد مختلف ایجاد می کند و به شکل واسطه ای کارکرد حافظه کاری و یادگیری را بهبود می بخشد.پس موسیقی به عنوان ابزاری دارای وزن و هماهنگی، به عملکرد منظم مغز کمک می کند موسیقی به طور همزمان هم به نیمکره راست و هم به نیمکره چب مغز کمک می کند و اجازه می دهد داده های پردازش در زمان کوتاه تری تجزیه و تحلیل شوند و در نتیجه رشد مهارت های شناختی افزایش و در نهایت فرایند یادگیری و جذب اطلاعات بهبود می یابد.(لئونارد 2012) بسیاری از پیشرفت ها در کارایی ناشی از افزایش برانگیختگی است. افراد پس از گوش دادن به موسیقی تحریک و سپس پایداریشان در فراگیری، افزایش پیدا می کند. (لئونارد، 2012) به طور کلی می توان گفت موسیقی پس زمینه تاثیر مستقیمی بر حافظه کاری و یادگیری ندارد و این تاثیر از طریق انگیزش صورت می پذیرد. آموزش و پرورش و آموزش عالی و همچنین بخش آموزش نیروی انسانی در سایر سازمان ها، می توانند از نتایج مثبت تاثیر موسیقی پس زمینه بر مولفه ها و کارکردهای اجراییبهره مند شوند

Authors

سعید مظلومیان

دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور

راضیه باقری

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تحقیقات آموزشی دانشگاه پیام نور مرکز شیراز

راضیه رفیع

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تحقیقات آموزشی دانشگاه پیام نور مرکز شیراز

مریم قاهری

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تحقیقات آموزشی دانشگاه پیام نور مرکز شیراز