نژادپرستی،
جنایت نسل کشی و بی عدالتی در مورد انسان ها در میان ملت ها سابقه دراز و طولانی دارد. یکی از اشکال تبعیض،
تبعیض نژادی است که به عنوان یک سیستم غیرانسانی، حقوق بشر را پایمال کرده است و موجب مشقت و رنج آنها شده است. یکی از کشورهایی که از این مساله رنج می برد مسلمانان روهینگای
میانمار هستند که هم از سوی دولت طردشده و به رسمیت شناخته نشده اند و هم از سوی بودائیان افراطی مورد هجوم قرارگرفته اند. تداوم این پدیده در این کشور جهان شمول ساختن حقوق بشر و نهادهای آن را نقض نموده است. توجه این پژوهش معطوف به چنین وضعیتی در
میانمار و بررسی عملکرد این کشور در رفع نژادگرایی و
تبعیض نژادی است و همچنین
میانمار در رفع
تبعیض نژادی با تاکید بر اسناد بین المللی مربوطه از دیدگاه حقوقی بررسی شود. با توجه به یافته های تحقیق لازم است تا سازمان ملل متحد، به عنوان سازمانی که رهبری حمایت از صلح جهانی را به عهده دارد، هر چه زودتر نقش محوری خود را در قبال حمایت از مسلمانان روهینگیا ایفا کند و با همراهی جامعه بین المللی جهت جلوگیری از ارتکاب نسل زدایی علیه مسلمانان
میانمار و مجازات عاملین آن طبق سازوکار حقوق بین الملل کیفری اقدام نماید