بررسی تاثیر رژیم آبیاری و هرس سبز بر برخی صفات فیزیولوژیک و کیفی انگور یاقوتی

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و هرس سبز بر انگور یاقوتی منطقه سیستان، آزمایشی در سال 1396 در باغی در شهرستان زهک آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده شامل آبیاری با 3 رژیم تامین 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی براساس تبخیر و تعرق پتانسیل تاک به عنوان کرت اصلی و هرس سبز با 3 سطح شامل شاهد یا عرف محل (عدم هرس سبز)، هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه -3 هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه های سبز بدون محصول و شاخه های نرک در زمان شروع تغییر رنگ حبه ها به عنوان عامل فرعی در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش خشکی، شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ، شاخص سطح برگ کاهش و اسیدیته و درصد قند آب انگور افزایش یافت. همچنین هرس شاخه های سبز از بالای ششمین برگ بالای آخرین خوشه به علاوه هرس شاخه های سبز بدون محصول و شاخه های نرک باعث کاهش سطح برگ شده اما تیمار هرس بر سایر صفات کیفی تاثیر معنیداری نداشت . نتایج نشان داد که با توجه به گرمای شدید و بادهای 120 روزه سیستان، تنش خشکی در همه سطوح تاثیر منفی بر صفات فیزیولوژیک بررسی شده داشت اما اثر هرس سبز براین صفات بی معنی بود. اثر هرس سبز بر صفات کیفی اندازه گیری شده در این آزمایش بیمعنی بود ولی تنش خشکی باعث افزایش آنها شد. به طور کلی میتوان گفت که در شرایط سیستان با مدیریت بهینه آبیاری باید مانع بروز تنش خشکی در مراحل شروع رشد انگور تا رسیدن میوه شد.

Keywords:

اسیدیته آب انگور , شاخص کلروفیل , مواد جامد محلول , محتوای نسبی آب برگ.