اثر سالیسیلیک اسید بر برخی ویژگیهای ریخت شناسی و فیزیولوژیکی پیراکانتا در شرایط تنش شوری

شوری خاک یا آب یکی از تنشهای اصلی غیر زیستی است که رشد و عملکرد گیاهان را کاهش میدهد. سالیسیلیک اسید از تنظیم کننده های رشد گیاهی است که در تنشهای محیطی اثر محافظتی دارد و موجب بهبود رشد گیاه میشود. به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر درختچه های پیراکانتا در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بهطور کامل تصادفی با 4 تکرار در مرکز تحقیقات، آموزش و مشاوره فضای سبز شهرداری منطقه 5 تهران انجام شد. تیمارها شامل شوری (شاهد، شوری 4 و شوری 8 دسی زیمنس بر متر) و سالیسیلیک اسید با غلظتهای (صفر، 1 و 2 میلی - مولار) بودند. نتایج نشان داد، در تیمار شوری 8 دسی زیمنس بر متر، کمترین ارتفاع بوته، شمار برگ، وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر و خشک ریشه، حجم ریشه و طول بلندترین ریشه مشاهده شد، در حالیکه بیشترین ریزش برگ و نشت یونی مربوط به این تیمار بود. در شوری 4 دسی زیمنس بر متر، با کاربرد سالیسیلیک اسید 2 میلی مولار، بیشترین ارتفاع بوته، شمار برگ و وزن تر و خشک شاخساره مشاهده شد. سالیسیلیک اسید با غلظت 2 میلی مولار، سبب افزایش معنیدار شمار شاخه، وزن تر و خشک ریشه، حجم ریشه و طول بلندترین ریشه در شوری 8 دسی زیمنس بر متر شد . در کل، کاربرد سالیسیلیک اسید سبب کاهش اثرهای منفی شوری بر ویژگیهای رشدی پیراکانتا شد، به طوریکه غلظت 2 میلی مولار اثر بیشتری داشت.

Keywords:

پیراکانتا , تنشهای غیر زیستی , سالیسیلیک اسید , کلرید سدیم