کاربرد تکنیکهای درون یابی و GIS به منظور بررسی تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی اراضی ساحلی (مطالعه موردی: شهرستان بابلسر)

کیفیت منابع آب زیرزمینی اراضی ساحلی یکی از مباحث بسیار مهم در طرحهای توسعه منابع آب کشور میباشد. در این راستا تهیه نقشه های به هنگام تغییرات پارامترهای کیفی آب میتواند گامی مهم در بهره برداری و مدیریت صحیح از منابع آب باشد. این پژوهش با هدف بررسی تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی شهرستان بابلسر از استان مازندران با استفاده از روشهای درونیابی انجام گردید. در این پژوهش دو روش میان یابی وزن دهی عکس فاصله و کریجینگ برای تعیین تغییرات مکانی ده پارامتر، هدایت الکتریکی، سدیم ، سولفات، کلر، بیکربنات، اسیدیته، کل مواد جامد محلول، سختی کل، نسبت جذبی سدیم و نیترات، در محیط نرم افزار Arcgis10.2 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحقیق حاکی از آنست که روش زمین آمار کریجینگ نسبت به روش وزن دهی عکس فاصله از برتری نسبی برای درونیابی پارامترهای کیفیت آب برخوردار می باشد. تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی بر اساس نشان میدهد به دلیل اثر سازندهای زمین شناسی و نزدیکی دریا و عوامل ناشی از آن کیفیت آب زیرزمینی در محدوده شهرستان از جنوب غربی به شمال شرقی در حال افت و افزایش غلظت میباشد.

Keywords:

کریجینگ , سیستم اطلاعات مکانی , درونیابی , وزن دهی عکس فاصله.