تاثیر تغییر اقلیم بر دما و بارش در دوره ی آتی با در نظر گرفتن عدم قطعیت مدل های گردش عمومی جو و سناریو های انتشار گاز گلخانه ای( مطالعه موردی:دشت چمچمال )

می خواهیم با بررسی تغییرات میزان بارش و دما در دوره ی آتی که دو پارامتر مهم تغییر اقلیم هستند، دریابیم که در آینده این پارامتر ها تحت تاثیر تغییر اقلیم به چه میزان کاهش یا افزایش خواهند یافت . در این پژوهش برای دوره ی آماری مشاهداتی از سه ایستگاه باران سنجی و تبخیر سنجی محلی با دوره آماری 1987 – 2010استفاده شده است . برای پیش بینی دما و بارش در دوره ی آتی از شش مدل گردش عمومی AOGCM شامل HADCM3، GFCM21 ،INCM3 ،IPCM4 ،MPEH5 و NCCCSM با سناریو های انتشار A2، A1B وB1 مورد بررسی قرار گرفته اند.و در گام بعد برای ریز مقیاس نمایی آماری از مدل LARS_WG جهت تولید داده های مختص به منطقه استفاده شده است . خروجی این مدل برای دو دوره ی آماری 2011-2030 و 2046-2065 در سه ایستگاه محلی برای مدل ها و سناریو های یاد شده بدست آمده است . جهت یافتن میزان دقت و کارایی مدل ها از آزمون نیکویی برازش شامل معیارهای RMSE،NS و MAE ، بکار گیری شده است . مدل هایHADCM3 با ضرایب 0.54 و 0.41 برای بارش،IPCM4 با ضرایب 1.7 و 1.47برای دما به ترتیب با RMSE و MAE، کمتر دارای بیشترین دقت و کارایی در پیش بینی این کمیت ها خواهند داشت. مدل های AOGCM درتخمین میانگین بلند مدت دما و بارش منطقه با یکدیگر تطابق نداشته که خود بیانگر عدم قطعیت در نتایج این مدل هاست. در پیش بینی ها به یک مدل اکتفا نشده ها و مدل ها به میزان همخوانی با داده های مشاهداتی،وزن مختص به خود را در پیش بینی خواهند داشت. در مجموع برای هر سه ایستگاه، مدل HADCM3 برای بارش با ضریب وزنی 0.29 و مدل IPCM4 برای دما با ضریب وزنی 0.24 برای شبیه سازی بارش و دما، مدل های برگزیده حوضه چمچمال هستند. در نهایت نتایج پیش بینی در دوره های آماری 2011-2030 و 2046-2065 به ترتیب ،برای میانگین بلند مدت دما 0.65 و 1.9 درجه سانتی گرادافزایش و میانگین بلند مدت بارش به میزان 0.015 درصد افزایش و 25 درصد کاهش را نشان می دهند. با در نظر گرفتن این تغییرات در مدیریت منابع آب می توان از آثار سوء تغییر اقلیم بر منابع آب منطقه کاست.

Keywords:

تغییر اقلیم , مدل گردش عمومی AOGCM , سناریو انتشار , عدم قطعیت , مدل LARS_WG