بررسی مدل های مختلف سوراخ متوقف کننده ترک به وسیله روش اجزاء محدود توسعه یافته

پیدایش ترک، پدیده ای اجتناب ناپذیر در قطعات و سازه های مهندسی می باشد. تاکنون روش های متفاوتی برای متوقف کردن ترک معرفی شده است. یکی از این روشها ایجاد سوراخ در انتهای ترک است که به سه شیوه ی مختلف انجام گردیده و هر کدام از این روش ها باعث تغییر در ظرفیت تحمل بار می شود. در تحقیق حاضر ابتدا، صفحات مربعی شکل از جنس A13003 - H16 دارای ترک با سوراخ های متوقف کننده مختلف برای پیاده سازی آزمون کشش فشرده در دمای اتاق در نظر گرفته می شود. سپس، به منظور پیش بینی بارهای شکست، روش اجزاء محدود توسعه یافته به کار گرفته می شود. در ادامه نتایج حاصل از شبیه سازی ها با نتایج تجربی مقایسه و اعتبارسنجی می گردد. مقایسه نتایج آشکار می کند که روش اجزاء محدود توسعه یافته توانایی پیش بینی موفقیت آمیز استحکام استاتیکی نمونه های آزمون کشش فشرده را دارا می باشد. در آخر، بهترین و ضعیف ترین روش ایجاد سوراخ متوقف کننده ترک، توسط هر دو روش تجربی و شبیه سازی معرفی می شود.