تاثیر بیماری سفیدک سطحی چغندرقند بر کمیت وکیفیت محصول در استان کرمانشاه

به منظور بررسی میزان افت عملکرد ریشه و درصدقند ناشی از بیماری سفیدک سطحی، تعداد 10 ژنوتیپ در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در یک آزمایش فاکتوریل با سه تکرار در سال 1380 در کرمانشاه موردمقایسه قرار گرفتند. ژنوتیپ ها یک فاکتور و سمپاشی در دو سطح, فاکتور دیگر را تشکیل دادند. برای ایجاد آلودگی مصنوعی از سوسپانسیون کنیدیهای قارچ استفاده شد وشش هفته پس از استقرار عامل بیماری شاخص آلودگی برای تیمارها تعیین گردید. نتایج نشان داد، ژنوتیپهایی که با سم کنترل شدند عملکرد ریشه بالاتری داشتند. به طور کلی سمپاشی باعث افزایش 5/16 درصد عملکرد ریشه گردید. پاسخ ژنوتیپها به کنترل شیمیایی در افزایش عملکرد ریشه بسیار متفاوت بود و افزایش عملکرد ریشه،  از 5/0 تن در هکتار در ژنوتیپ 7233 B41K  تا 7/19  تن در هکتاردر ژنوتیپ 7233P.107  مشاهده شد. عکس العمل ژنوتیپها در مورد صفت درصدقند نیز متفاوت بود و در تیمارهای سمپاشیشده درصدقند افزایش یافت، به طوریکه در ژنوتیپ7233 P .107 میزان درصدقند حدود 2/2 درصد نسبت به شرایط سمپاشی نشده افزایش نشان داد.

Keywords:

چغندر قند , بیماری سفیدک سطحی , کنترل شیمیائی , کرمانشاه