بررسی نتایج درمان آندوسکوپیک در خون ریزی های ناشی از زخم های دستگاه گوارش فوقانی

سابقه و هدف: خونریزی قسمت فوقانی دستگاه گوارش از اورژانس های شایع است که باعث بسیاری از موارد بستری و افزایش هزینه ها و حتی مرگ و میر می باشد. هدف از این بررسی مقایسه نتایج آندوسکوپی درمانی و آندوسکوپی تشخیصی در بیماران مبتلا به خونریزی ناشی از زخم های بخش فوقانی دستگاه گوارش است.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی روی 145 بیمار مبتلا به خونریزی قسمت فوقانی دستگاه گوارش بستری در بیمارس تان شهید بهشتی کاشان طی سال های 83-1381 انجام شد. بر اساس اطلاعات پرونده ها، بیماران در دو گروهی که تنها بررسی تشخیصی در آن ها انجام شده و گروهی که درمان های آندوسکوپیک نظیر تزریق اپی نفرین رقیق شده و یا ماده اسکلروزان داشتند، تقسیم شدند. جهت آنالیز آماری از آزمون های t زوجی و مجذور کای و محاسبه OR و فاصله اطمینان آن صورت گرفت. نتایج: 46 نفر از بیماران مورد مطالعه (31/7 درصد) درمان ها آندوسکوپیک شدند. میانگین روزهای بستری در این گروه 2/64±7/23 روز و در گروهی که آندوسکوپی تشخیصی به تنهایی انجام شده بود 3/73±8/97 روز بود (P=0/005). میزان مرگ و میر به علت خونریزی گوارشی در گروه درمان آندوسکوپیک 2/3 درصد و در گروه دوم 8/3 درصد بود (P=0/17). نیاز به جراحی در گروه درمان آندوسکوپیک 6/5 درصد و در گروه آندوسکوپی تشخیصی 19/1 درصد بود (OR=3/4 ،P=0/047). نتیجه گیری: درمان آندوسکوپیک در مقایسه با درمان مدیکال باعث متوقف شدن بهتر خونریزی، پایداری همودینامیک و جلوگیری از عوارضی مثل خونریزی مجدد زودرس می شود. میزان ترانسفیوژن کاهش یافته، مدت زمان بستری و نیاز به جراحی نیز کمتر می شود.

Keywords:

آندوسکوپی درمانی , آندوسکوپی تشخیصی , خونریزی گوارشی