بررسی باکتریولوژیک مایع اوتیت مدیای افیوژنال مقاوم به درمان در بیماران 2 تا 16 سال مراجعه کننده به بیمارستان متینی کاشان طی سال های 1389 تا 1391

سابقه و هدف: اوتیت مدی ای افیوژنال (OME) یک بیماری شایع دوران کودکی است که می تواند تکامل شنوایی را تحت تاثیرقراردهد. با توجه به نظریات متعدد مبنی بر دخالت عوامل باکتریال و تناقضات موجود در مورد میزان مثبت شدن کشت های مایع اوتیتافیوژنال، هدف از انجام این مطالعه بررسی باکتریولوژیک مایع اوتیت مدیای افیوژنال مقاوم به درمان در بیماران 2 تا 16 سال و بررسیاز نظر نوع پاتوژن های احتمالی و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی آنها می باشد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 90 بیماری که با تشخیص اوتیت مدیای افیوژنال در بیمارستان متینی کاشان جهت گذاشتنVentilation tube پذیرش می شدند، انجام پذیرفت. پس از تعیین هویت نمونه ها، تست حساسیت آنتی بیوتیک بر طبق استانداردهای CLSI انجام شد. نتایج: در بررسی باکتریولوژیک 90 نمونه (با استفاده از محیط کشت و روش دیسک دیفیوژن)، 52/2 درصد از کشت ها مثبت و 47/8 درصد منفی بودند. بیشترین حساسیت استرپتوکوک پنومونیه به سیپروفلوکساسین ( 100 درصد) و اریترومایسین (66/7 درصد) به دست آمد. همه موارد به کوتریموکسازول مقاوم بودند و در تست حساسیت آنتی بیوتیکی نمونه های فوق بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکیمربوط به آمپی سیلین (82/98 درصد) و آموکسی سیلین (78/72 درصد) به دست آمد. همچنین، حساس ترین آنتی بیوتیک ها سیپروفلوکساسین با 63/83 درصد حساسیت و وانکومایسین با 51/09 درصد گزارش شد. نتیجه گیری: کشت مثبت 52/2 درصد از بیماران نشان از نقش برجسته باکتری در ایجاد OME دارد. به منظور پیشگیری از مقاومت آنتی بیوتیکی بررسی سالیانه ی وضعیت مقاومت آنتی بیوتیکی در اوتیت مدیای اطفال پیشنهاد می شود.آنتی بیوتیکی بررسی سالیانه ی وضعیت مقاومت آنتی بیوتیکی در اوتیت مدیای اطفال پیشنهاد میشود.66 درصد) بهدست

Keywords:

اوتیت مدیای همراه با افیوژن , مقاومت دارویی , عفونت باکتریایی