بررسی تاثیر بی تفاوتی سازمانی بر بالندگی سازمانی با نقش میانجی گری هویت سازمانی در صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بی تفاوتی سازمانی بر بالندگی سازمانی با نقش میانجیگری هویت سازمانی درصندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و توسعه ای،از لحاظ ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی، از لحاظ نوع داده ها جزء تحقیقات کمی و از لحاظ مکان و زمان اجراء جزءتحقیقات میدانی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر در سطحکشور در سال 1398 به تعداد 400 نفر بودند. نمونه آماری کارکنان در این پژوهش با توجه به جامعه آماری و با استفاده ازجدول مورگان و کرجسی با روش تصادفی ساده به تعداد 196 نفر برآورد گردید. بی تفاوتی سازمانی با پرسشنامه دانایی فرد وهمکاران (1389)، هویت سازمانی با پرسشنامه هس (2018) و بالندگی سازمانی با پرسشنامه اسپایدرز (1995) مورد سنجشقرار گرفتند. سطح بی تفاوتی سازمانی حدود 49/8%، میزان هویت سازمانی تقریبا 59 % و بالندگی سازمانی از دیدگاه کارکنان 48/6% بود. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری با نرم افزار PLS نشان داد که بی تفاوتی سازمانی به میزان 60 % بربالندگی سازمانی تاثیر منفی گذاشت. همچنین بی تفاوتی سازمانی به میزان 49 % بر هویت سازمانی اثر منفی و هویت سازمانیبه میزان 76 % بر بالندگی سازمانی تاثیر مثبت گذاشت. بی تفاوتی سازمانی بر بالندگی سازمانی با نقش میانجی گری هویتسازمانی در صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر تاثیر داشت. بنابراین در کل می توان این گونه نتیجه گیریکرد که هویت سازمانی به عنوان متغیر میانجی جزئی تقویت کننده به میزان 30 % بر رابطه بی تفاوتی سازمانی بر بالندگیسازمانی تاثیرگذار بود.

بررسی تاثیر بی تفاوتی سازمانی بر بالندگی سازمانی با نقش میانجی گری هویت سازمانی در صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر Keywords:

بی تفاوتی سازمانی , بالندگی سازمانی , هویت سازمانی