اثربخشی مدیریت جامع آبخیزداری در کنترل سیلاب

روند رو به افزایش سیل در سالهای اخیر حاکی از آن است که اکثر مناطق کشور در معرض تهاجم سیلابهای ادواری و مخرب قرار دارند. بدون شک سیلاب به عنوان یک بلای طبیعی شناخته شده است، ولی در عمل سیلاب هم از نظر تلفات جانی و هم از نظر خسارات مالی مهیب ترین بلایای طبیعی در جهان محسوب میشود. در صورتی که آبخیزداری را به معنی یکپارچه یک حوزه ی آبخیز بدانیم، شهر به عنوان یکی از واحدهای اصلی یک حوزه ی آبخیز به شمار میرود. امروزه آبخیزداری شهری، بهعنوان یکی از زیر شاخه های مهم آبخیزداری، راهکارهای بهره برداری و مدیریت پایدار از منابع آبخیز در حوضه های شهری و حریم آنها را به منظور بازسازی تخریبهایی که در اثر سیلاب و توسعه ی شهری بهوجود آمده است، طراحی و تدوین مینماید و در پی راه کارهایی با تاکید بر توسعه ی پایدار شهری جهت نگهداری منابع برای حال و آینده در محیط شهر، از طریق استفاده ی بهینه از زمین، و وارد کردن کمترین ضایعات به منابع تجدیدناپذیر است. با توجه به اهمیت توسعه و ترویج آبخیزداری شهری در ایران، و ارتباط نزدیک آن با توسعه ی پایدار شهری، و ضرورت آگاهی مدیران و برنامه ریزان عرصه های شهری، در این پژوهش سعی بر آن شده به بررسی نقش آبخیزداری در توسعه ی پایدار شهری با تاکید بر کنترل سیلاب و استفاده بهینه از باران از طریق استحصال آب باران در پشت بامها و یا در راستای تقویت آبهای زیرزمینی از قبیل استفاده از روکشهای نفوذپذیر که همگی بر اهمیت مدیریت روانابها در مباحث آبخیزداری تاکید دارند، پرداخته شد.

اثربخشی مدیریت جامع آبخیزداری در کنترل سیلاب Keywords:

مدیریت آبخیزداری , سیلاب , اثربخشی , توسعه پایدار.