ارزیابی عملکرد روشهای مختلف تجربی در برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل (مطالعه موردی: دشت اردبیل)

با توجه به اهمیت تعیین تبخیر و تعرق در مدیریت منابع آبی، شناخت و بررسی روشهای تعیین تبخیر و تعرق و عوامل موثر مربوط به آن میتواند در برنامه ریزی و مدیریت صحیح منابع آبی کشور نقش مهمی را ایفا نماید. هدف از این مطالعه، مقایسه سیزده روش تجربی تخمین تبخیر و تعرق و تعیین مناسبترین روش برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل در دشت اردبیل است. بدین منظور، داده های اقلیمی در دوره آماری سالهای 1985 تا 2018 جمعآوری گردید. همچنین، روش ترکیبی فائو- پنمن- مانتیث به عنوان روش مرجع در نظر گرفته شد. بر اساس معیارهای عملکرد ضریب همبستگی و ریشه میانگین مربعات خطا، نتایج حاصل نشان داد که به ترتیب سه روش اودین، هارگریوز و آیرماک از توانایی بالاتری در تخمین میزان تبخیر و تعرق پتانسیل منطقه اردبیل نسبت به روشهای دیگر برخوردار هستند و به عنوان روشهای مناسب شناسایی شدند. همچنین، روش روماننکو عملکرد خیلی ضعیفی در نتایج نشان داد.

Keywords:

تبخیر و تعرق پتانسیل , پنمن مانتیث فائو , روشهای تجربی , اردبیل