بررسی تاثیر بهزیستی معنوی بر سبک زندگی جانبازان با نقش شادکامی (مطالعه موردی: جانبازان شهرستان رشتخوار)

رفتارهای مذهبی ارزش مثبتی در پرداختن به نکات معنادار زندگی دارند. معنویت موجب آرامش درونی، معنایابی و امیدواری، رضایت مندی از زندگی و نیز افزایش توان کنترل احساسات و هیجانات درونی خود و دیگران و در واقع بهبود سطح شادکامی جامعه می گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بهزیستی معنوی بر سبک زندگی از طریق نقش میانجی شادکامی در میان جانبازان شهرستان رشتخوار با ارایه یک مدل انجام گرفته است. روش تحقیق، توصیفی و همبستگی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی جانبازان شهرستان رشتخوار تشکیل دادند (175 نفر) که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 120 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه استاندارد بهزیستی معنوی (1996)، سبک زندگی اسحاقی و همکاران (1388) و پرسشنامه شادی آکسفورد (1989) استفاده شد. روایی پرسشامه ها توسط اساتید مدیریت تایید گردید و پایایی آن ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ تایید شد. یافته ها نشان داد بهزیستی معنوی تاثیر مثبت و معنادار بر شادکامی و سبک زندگی داشت. همچنین بهزیستی معنوی از طریق شادکامی نیز به عنوان متغیر میانجی تاثیر مثبت و معنی داری بر سبک زندگی داشت همچنین شاخص های مدل پژ<هش نیز از برازش برخوردار بود و مدل پژوهش تایید را کرد.

Keywords:

بهزیستی معنوی , سبک زندگی , شادکامی , جانبازان