بررسی رابطه توانمند سازی با خلاقیت کارکنان آموزش و پرورش شهرستان ساوه

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه توانمند سازی با خلاقیت کارکنان آموزش و پرورش شهرستان ساوه میباشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی واز نظر شیوه گرداوری توصیفی و پیمایشی است.جامعه آماری تحقیق حاضر ، کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان ساوه که تعداد 100 نفر می باشند.حجم نمونه براساس جدول مورگان 80 نفر است. روش گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای و میدانی میباشد. ابزار گردآوری اطلاعات از پرسشنامه است که برای سنجش توانمند سازی از شاخص های پرسشنامه استاندارد میشرا (2011) ، و برای سنجش خلاقیت از پرسشنامه مقیمی و رمضان (1390) استفاده شده است. روایی پرسشنامه از طریق تایید استاد راهنما حاصل شده است و پایایی پرسشنامه نیز از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد و ضرائب همگی بالاتر از 0,7 می باشند. آزمون فرضیات با توجه به ماهیت پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، و رگرسیون چند متغیره انجام شده است. نتایج این پژوهش نشان داد کهبین داشتن شایستگی با خلاقیت کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. بین معنی داربودن با خلاقیت کارکنان رابطه معناداری وجود دارد؛ بین موثر بودن با خلاقیت کارکنان رابطه معناداری وجود دارد؛ بین داشتن حق انتخاب با خلاقیت کارکنان رابطه معناداری وجود دارد ؛بین داشتن حس اعتماد با خلاقیت کارکنان رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

توانمند سازی , خلاقیت