ادراک پرستاران بیمارستان های شهر تهران از عملکرد مبتنی بر شواهد و موانع و تسهیل کننده های آن

مقدمه: تحقق اثربخشی بالینی از طریق عملکرد مبتنی بر شواهد در سازمان های مدرن بهداشتی درمانی در سراسر جهان ضروری می باشد. عملکرد مبتنی بر شواهد در ارتقا کیفیت مراقبت های بهداشتی درمانی حیاتی می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی موانع استفاده از تحقیق و همچنین شناسایی عوامل تسهیل کننده تحقیق در میان پرستاران می باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده که به روش توصیفی تحلیلی (کمی و کیفی) و به صورت مقطعی در سال 1394 در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گرفت. جامعه آماری شامل پرستاران شاغل در بخش های مختلف در بیمارستان های منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق یک پرسشنامه که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت، جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شد. یافته ها: د ر این مطالعه سطح دانش، سطح نگرش و همچنین عملکرد پرستاران به ترتیب 60.42 ، 66.85 و 66.57 محاسبه شد. همچنین بین دانش، نگرش و عملکرد پرستاران رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. موانع اصلی کاربرد تحقیق در عمل، عدم مشارکت پزشکان در اجرای تحقیق، عدم اجازه اجرا از سوی مدیریت، کمبود زمان کافی برای مطالعه، ناکافی بودن سرعت انتشار مقالات، عدم وجو د زمان کافی برای تحقق ایده های جدید و بی فایده دانستن انجام تحقیق بود. نتیجه گیری: مراقبت پرستاری مبتنی بر شواهد ، نیازمند افزایش مهارت استفاده از بانک های اطلاعاتی و به اشتراک گذاشتن شواهد با کادر پزشکی جهت نزدیک کردن اهداف درمانی و مراقبتی خود با یکدیگر است، لذا کسب مهارت در زمینهٔ های ذکر شده موجب بهبود دانش و آگاهی پرستاران می گردد.

Keywords:

ادراک پرستاران , عملکرد مبتنی بر شواهد , موانع , تسهیل کننده