ترک خوردگی یکی از شایعترین خرابیها در بسیاری از جادههای ایران و حتی جهان است.
چقرمگی شکست مخلوطهای آسفالتی، که بیانگر مقاومت آنها در برابر رشد ترکها می باشد، یک شاخص مهم برای توصیف عملکرد این مصالح، به خصوص در شرایط محیطی سرد و دمای پایین، میباشد. انواع مختلفی از نمونه های آزمایشگاهی در تحقیقات گذشته برای بررسی
چقرمگی شکست مخلوطهای آسفالتی
HMA مورد استفاده قرار گرفته اند. با توجه به گستردگی خرابیها و عمر کوتاه روسازیهای رایج در ایران، استفاده از لایه های آسفالتی با دوام بیشتر مانند آسفالت ماستیک درشتدانه (
SMA ( به جای مخلوطهای آسفالتی گرم )
HMA ( امری ضروریست. آسفالت ماستیک درشتدانه در برابر انواع خرابیها از جمله شیارشدگی و خستگی عملکرد بسیار مناسبی را ارائه میکند ولی کمتر به مساله گسترش ترک این نوع مخلوطها پرداخته شده است. به تازگی نمونه جدیدی به نام ENDB توسط محققین پیشنهاد شده است که تحقیقات بسیار کمی بر روی آن انجام شده است. در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی تاثیر خصوصیات هندسی
نمونه ENDB بر روی چقرمگی و انرژی شکست مخلوطهای مختلف آسفالتی پرداخته شده است. برای این منظور، در مجموع 36
نمونه ENDB در سه ضخامت 30 ، 50 و 70 میلی متر، از دو نوع مخلوط آسفالتی
HMA و
SMA با حداکثر اندازه اسمی 9.5 و 12 میلی متر ساخته شده و تحت آزمایش
چقرمگی شکست در مود I قرار گرفتند. نتایج آزمایشهای شکست انجام گرفته نشان داد که ضخامت نمونههای ENDB تاثیر بسزایی بر روی
چقرمگی شکست مخلوطهای آسفالتی دارد و در هر دو مخلوط آسفالتی
HMA و
SMA ، با افزایش ضخامت نمونه ها، مقاومت شکست مخلوطهای آسفالتی افزایش مییابد. همچنین نتایج نشان داد که برای هر دو دانه بندی مورد استفاده در این تحقیق، مخلوطهای
SMA به علت قفل و بست کمتر نسبت به مخلوطهای
HMA ، به صورت میانگین حدود 20 درصد نسبت به مخلوطهای
HMA دارای چقرمگی کمتری میباشند.