بررسی مروری عوامل خطر نیدل استیک شدن و تماس مایعات آلوده بیماران و روشهای کاهش صدمات شغلی درپرسنل بیمارستان و اتاق عمل

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,399

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CTROR01_029

تاریخ نمایه سازی: 27 آذر 1398

Abstract:

زمینه و هدف:مسئله عفونت شغلی و بیمارستانی همواره بعنوان یک مشکل عمده درعلم پزشکی است آسیب ناشی از وسایل نوک تیز و نیدل استیک Needle stick injuries آسیب هایی هستند که به وسیله سوزن یا تکه آمپول شکسته و یا سایر وسائل نوک تیز آلوده به خون یا ترشحات بدن بوجود می آید.آسیب های ناشی از وسائل نوک تیز در پرسنل اتاق عمل بیشتر است چرا که اتاق عمل محیط منحصر به فردی به نیدل استیک شدن می باشد و جراحان و پرستاران اسکراب و تکنسین های اتاق عمل در فضای کوچکی وسائل تیز و برنده و آلوده را با یکدیگر جابجا می کنند و پرسنل اتاق عمل به عنوان افرادی بعنوان افرادی که سهم زیادی در آسیب دارند از این صدمه رنج می برند.هدف از این مطالعه بررسی عوامل خطر فرورفتن سوزن آلوده و تماس با مایعات آلوده بیماران و روشهای پیشگیری و کاهش صدمات شغلی در پرسنل بیماران و اتاق عمل است.مواد و روشها:در این مطالعه مروری با جست و جوی دستی منابع کتابخانه ای و جست و جوی مقالات انگلیسی از پایگاههای اطلاعاتی CINAHL,Medline,PubMed,Google Scholar) استفاده شد که 17 مقاله داخلی در بازه زمانی 1385 تا 1398 و 26 مقاله خارجی در بازه زمانی 2000 تا 2019 بررسی و موردارزیابی قرار داده شد. یافته ها:پژوهش ها نشان دادند عوامل متعددی در بررسی علل آسیب های ناشی از سرسورن و اجسام تیز آلوده به عنوان حادثه شغلی مطرح شده است از جمله درپوش گذاشتن سوزن بعداز استفاده،بارکاری زیاد،کارکردن در شیفت شب و بخشهای شلوغ و پر استرس و آموزش ندیدن و حتی در بعضی مقالات کارکردن در شیفت صبح را عامل خطر دانستند و بخش های اورژانس وجراحی واتاق عمل بخش هایی هستندکه آسیب های بیشتری درآن ذکرشده است و بیشترین آسیب مربوط به سوزن بخیه،نیدل سرنگ و تیغ سوزنی است. نتیجه گیری:توصیه به استفاده از وسائل حفاظتی،تقویت مهارت های علمی کارکنان،تامین نیروی انسانی،توجه به پوشش واکسناسیون علیه هپاتیت ب و بررسی تاثیر آنی بادی بعد از آن،تقویت نظام مراقبت و گزارش دهی و برگزاری کلاسهای آموزش و تامین وسائل کم خطر تر و حداقل رساندن سقف های کاری پشت سرهم باید در برنامه ریزی مراکز آموزشی و درمانی دانشگاهها قرار بگیرد.

Authors

ریحانه حاجی اسمعیلی

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل(دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد)

معصومه برخورداری

استادراهنما