تحلیل شاخص های توسعه پایدار شهری در شهرهای میانی (مطالعه موردی: شهر خاش)

پژوهش حاضر با هدف سنجش معیار های توسعه پایدار در شهر خاش با استفاده از 4 معیار اصلی(فرهنگی اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی) و در قالب 20 شاخص انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شهر خاش و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر 384 نمونه بدست آمده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی می باشد. کلیه اطلاعات و داده ها از طریق پرسشنامه با پایایی 0/83 از سطح منطقه مورد مطالعه جمع آوری و سپس در محیط نرم افزار Spss و با استفاده از آ زمون های تی تک نمونه ایی جهت ارزیابی سطح مطلوبیت شاخص ها، آزمون فریدمن جهت رتبه بندی معیارهای تاثیر گذار و از ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی ارتباط بین معیار اقتصادی با معیارهای فرهنگی اجتماعی وکالبدی مورد استفاده قرارگرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است در سنجش سطح مطلوبیت شاخص های توسعه پایدار شهری با استفاده از آزمون تی تک نمونه ایی، از مجموع 20 شاخص ، 6 شاخص در حد مطلوب و 14 شاخص پایین تر از سطح مطلوب قرار دارند، همچنین با توجه به آزمون فریدمن، معیار کالبدی با میانگین رتبه ای 3/05 تاثیر گذارترین معیار و معیار اقتصادی با میانگین رتبه ای 1/49 کم اثرترین معیار توسعه پایدار شهری در شهر خاش می باشد و در نهایت نتایج ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن است که بین معیار اقتصادی و معیارهای فرهنگی اجتماعی و کالبدی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد بدین معنا که هر چه شاخص های معیار اقتصادی در شهر خاش بالا باشند شاخص های معیار فرهنگی اجتماعی و معیارکالبدی نیز ارتقاء پیدا می کنند.

Keywords:

توسعه پایدار , خاش , معیار , شاخص