ارزیابی و رتبه بندی راهکارهای مدیریتی در مناطق ساحلی جنوب کشور با بهره گیری از تکنیک تلفیقی Delphi و مدل تصمیم گیری Topsis

توسعه سریع اقتصادی بسیاری از کشورها از زمان جنگ جهانی دوم باعث افزایش قابل ملاحظه ای در حمل و نقل دریایی مواد خام، به ویژه نفت خام و فعالیت های دریایی شده است. هدف از این تحقیق شناسایی، ارزیابی و اولویت بندی روش های مدیریتی در ادبیات موضوع برای سواحل جنوب کشور با بهره گیری از تکنیک تلفیقی Delphi و مدل تصمیم گیری Topsis می باشد. داده ها با روش کتابخانه ای بوسیله ادبیات موضع و بوسیله اینترنت و کتب و دیتابیس های موجود در اینترنت جمع آوری و داده ها بوسیله نرم افزار SPSS19 آنالیز شده است. در این تحقیق ابتدا با استفاده از بررسی ادبیات موضوع و بهره مندی از نظرات گروه نخبگان Delphi، روش های مدیریتی در مناطق ساحلی شناسایی شدند و با استفاده از مدل تصمیم گیری چند معیاره Topsis که بر پایه اولویت روش های مدیریتی و حساسیت مناطق بود رتبه بندی انجام شد. نتایج آنالیز همبستگی خطی نشان می دهد که اولویت اول در روش های مدیریتی با بررسی روش حذف آلودگی سپس نوع درخت و در نهایت نوع آلودگی می باشد. همچنین نتایج روش Topsis نشان می دهد که در مناطق با حساسیت متوسط تا زیاد بررسی روش مدیریتی حذف آلودگی سپس بررسی نوع درختان و در نهایت بررسی نوع آلودگی در اولویت قرار دارد. در مناطق با حساسیت کم بررسی روش مدیریتی نوع درختان سپس نوع آلودگی در اولویت قرار دارد. استراتژی های پیشنهادی جهت مدیریت و کنترل مخاطرات در سه بخش دولتیف اجتماعی و فرهنگی و تجاری برای منطقه عبارتند از: کمک های مالی به تحقیقات، توسعه تکنولوژی تمیز، استفاده از راه حل ها/ تکنولوژی های جایگزین، افزایش دستگاه های نظارتی، تغییر نظرات و نگرش های افراد محلی، تغییر الگوهای مصرف کشاورزان، آموزش در شبکه های اجتماعی و رسانه ای، افزایش اطلاعات و ارتباطات کشاورزان، تغییر تجارت بین المللی، تغییر چرخه تجارت و بازار، رعایت معاهدات زیست محیطی، نظارت بر اساس سابقه آلودگی نفتی عمدی، تلاش برای تغییر رفتار دولت و صنعت، رعایت قوانین و رعایت استانداردهای تخلیه.

Keywords:

سواحل جنوبی , ارزیابی راهکارهای مدیریتی , مدل تصمیم گیری چند معیاره , روش دلفی , رتبه بندی حساسیت