بررسی و تحلیل آسباد، الگوی فراموش شده در معماری سنتی ایران

عدم توجه به بنیادهای پایداری معماری سنتی ایران و عوامل گوناگون موثر آن ، منجر به تخریب و ناپایداری بخش های وسیعی از بناهای از یاد رفته سنتی شده است.این در حالی است که دستیابی به حفاظت از انرژی های تجدیدپذیر، کاهش استفاده از منابع زمین و تاثیر تخریب کمتر ساختمان ها بر محیط زیست از جمله مواردی است که در طراحی معماری باید به آن توجه ویژه ای مبذول داشت تا با کسب روش های نوین طراحی و خلق فضاهای همساز با محیط زیست، شرایطی برای برقراری یک زندگی استاندارد با حداقل آلودگی های محیط زیست برای نسل حال و آینده به وجود آید. همچنین، انرژی حاصل از باد، رایج ترین نوع کاربرد انرژی های بی زیان در معماری سنتی ایران است که در آس باد به خوبی به کار گرفته شده است. به طورکلی، روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای بوده است؛ بدین ترتیب که پس از شناخت قدمت و تاریخچه آسبادها و کتب علمی به جای مانده از آن زمان، جایگاه و بعد کارکردی و معماری پایدار آن بررسی می گردد ؛ سپس چنین نتیجه می شود شناخت چنین الگوهایی می تواند به عنوان راهنما در ساختن محیطی مناسب زیست و هماهنگ با نظم موجود، مورد بهره برداری قرار گیرد ، لذا ارزش های معماری سنتی و سنت ارزش های زیست محیطی معماری سنتی ایران واجد قابلیت فراوان در شیوه های گوناگون استفاده بهینه از انرژی و بهره برداری اکولوژیک از انواع انرژی ها است. از این رو نمونه آسبادها بازمانده مورد بررسی قرار گرفته و معماری آنها شناسایی شده است. حفظ این آثار ارزشمند می تواند به عنوان یکی از کانون های جذب گردشگران بوده و نشانه ای از توسعه فرهنگی ، هنری وتاریخی قومی است که خلاقیت و چگونگی سازش آنها با طبیعت را به معرض نمایش می گذارد.

Keywords:

معماری پایدار , معماری سنتی , آس باد , آسیاب بادی