نقش مدیریت راهبردی منابع انسانی و تاثیر آن در پویایی و عملکرد سازمان

بدون شک یکی از مهمترین عوامل موفقیت سازمان ها در عصر کنونی استفاده موثر از منابع به ویژه انسانی و ترکیب کارآمد آن در اجرای راهبردهای سازمانی است. در حقیقت افراد سازمان، محور هر راهبرد و سیاست سازمانی و هرگونه بهره گیری از منابع هستند. مفهوم توسعه منابع انسانی جایگاهی متمایز در تئوری های رفتار سازمانی، مدیریت منابع انسانی و مدیریت استراتژیک دارد. این پژوهش درصدد است تا به بررسی تاثیر و ارتباط بین توسعه منابع انسانی و اثربخشی سازمانی بپردازد. با معنای وسیع خود در دنیای امروزی می کوشد که آموزش و توسعه کارکنان، SHRM مدیریت راهبردی منابع انسانی بهبود سازمانی و مسیر پیشرفت شغلی را در هم آمیزد تا افراد، گروه ها و سازمان ها به شیوه ای اثربخش رشد کنند. بنابراین هدف اساسی مدیریت راهبردی منابع انسانی، خلق قابلیت استراتژیک از طریق تضمین و مطمئن شدن از این نکته است که سازمان از کارکنان ماهر، متعهد و با انگیزه برای تلاش در راستای حصول به مزایای رقابتی پایدار، برخوردار است. هدف از این مقاله نحوه اثرگذاری سازگاری راهبردهای مدیریت منابع انسانی را بر عملکرد سازمانی مورد بررسی قرار می دهد و کاربردی است و از رویکرد کمی استفاده شده. پیش فرض مقاله آن است که از طریق ایجاد تناسب بین راهبردهای مدیریت منابع انسانی و راهبردهای کسب و کار، می توان عملکرد سازمانی را ارتقا داد. از حیث نحوه گردآوری داده ها از نوع پژوهش های توصیفی است. نتایج پژوهش نشان می دهند که بین عملکرد سازمان با راهبرد مدیریت منابع انسانی سازگاری وجود دارد، از لحاظ عملکرد نیز تفاوت معناداری با سازمان هایی که این سازگاری را تجربه نمی کنند، وجود دارد. و همچنین نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر آن است که فرآیندهای توسعه منابع انسانی منجر به دستیابی به اهداف سازمانی می شود.

Keywords:

مدیریت منابع انسانی , راهبردهای منابع انسانی , عملکرد سازمانی , سازگاری راهبردها