بررسی میزان تاثیر منابع انسانی بر مدیریت بحران در سازمان

مدیریت بحران در سالهای اخیر اهمیت بسیاری پیدا کرده است. علت این امر گسترش محیط های شهری و کمبود واحدهای خدمات اورژانسی به نسبت سطح حادثه است. در حوادثی مانند سیل و زلزله همه شهر درگیر حادثه می شود. در چنین شرایطی با واحدهای اورژانسی محدود نمی توان به همه محلهای حادثه دیده نیرو اعزام کرد. علیرغم تلاش های زیادی که در دو دهه اخیر در رابطه با مدیریت بحران صورت گرفته است، ولی همچنان نارسایی های متعددی در ساختار تشکیلات هدایت عملیات امداد و نجات وجود دارد . در اکثر سازمان های در زمینه مقابله با بحران، برنامه مدون و تقسیم کار و دسته بندی فعالیت های افراد فقط در حد یک چارت سازمانی دیده می شود که به طور دقیق افراد مسئول برای آن تعریف نشده است. بنابراین لازم است سازمان ها همواره خود را برای مواجه با خطرات احتمالی آماده نمایند. بهترین اقدام بکار گیری مدیریت بحران است، مدیریت بحران دارای جنبه های زیادی است و مسائلی از قبیل فرهنگ سازمانی، ساختار، آموزش، تکنولوژی و.... را در بر میگیرد، در این پژوهش به بررسی یکی از عناصر اصلی مدیریت بحران وارتباطات سازمانی پرداخته ایم. موضوع مدیریت بحران در حوزه های مختلف مطرح است، سازمان ها به عنوان یکی از اجزای اصلی جامعه امروزی نیز از این امر مستثنی نیستند ، روش مطالعه به صورت توصیفی و کتابخانه ای می باشد ، هدف این مقاله ، شناخت و تجزیه و تحلیل زمینه های پیدایش و عوامل موثر در مقابله با بحران در سازمان ها می باشد و توصیف انطباق یک مدل و سیستم ارزیابی به هنگام رویارویی با بحران برای درک اثر عوامل انسانی یک بحران در داخل سازمان به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد و در نهایت پیشنهاداتی در جهت پیشگیری از وقوع بحران و مدیریت آن و آمادگی برای مواجه با بحران و کاهش آسیب های احتمالی ناشی از آن در سازمان ها ارائه شده است تا به سازمانها در مدیریت تاثیر بحران سازمانها بر کارکنان شان کمک نماید. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین ارائه انواع اطلاعات از جمله دسترسی به اطلاعات بهنگام صحیح، مناسب، کامل و سریع و همچنین کانالهای ارتباطی و مدیریت بحران رابطه معنی داری وجود دارد؛ امابین شاخص بازخور و مدیریت بحران رابطه ای وجود ندارد.

Keywords:

مدیریت بحران , فرهنگ سازمانی , رفتار سازمانی , کارکنان