بررسی وضعیت افزایش سطح زیر کشت عناب و تاثیر آن بر افزایش مصرف آب در چند سال اخیر در استان خراسان جنوبی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 541

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JUJUBE01_005

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1398

Abstract:

روند رو به رشد مشکلات کمبود آب نقش موثری را در تشدید بحران آب در ایران و بخصوص در مناطق خشک و نیمهخشک از جمله در استان خراسان جنوبی دارد که تنها با تکیه بر منابع آب زیرزمینی اقدام به تولیدات کشاورزی می شود. رشد روزافزون جمعیت، افزایش تقاضا، محدود بودن منابع آبی و اراضی سبب شده است که تعیین الگوی مناسب کشت در مناطق مختلف با توجه به محدودیت های اقلیمی، ادافیکی، خاکی و آبی، یکی از دغدغه های اصلی مدیران بخش کشاورزی باشد. انتخاب یک گونه ی مناسب با توجه به شرایط حاکم و پتانسیل منطقه می تواند علاوه بر افزایش راندمان تولید بسیاری از هزینه های سربار و غیرضروری از جمله هزینه های مرتبط با تنش های محیطی، آفات و بیماری ها را از دوش کشاورزان و باغداران بردارد. عناب به طور وسیعی در خراسان جنوبی پرورش می یابد. درختی سازگار به مناطق خشک و گرم می باشد. به این منظور تحقیقاتیرا در این باره داشتیم تا با کاشت منطقی محصولاتی نظیر عناب ضمن حفظ سکونت روستایی، افزایش درامد، بهره برداری از آب های زیر زمینی را کاهش داده تا این مایع حیات به آیندگان نیز برسد. در ابتدای پژوهش به معرفی عناب پرداختیم و در ادامه مناطق مستعد برای کاشت این محصول را معرفی کرده ایم. بررسی ها نشان داده است که میزان زیرکشت عناب در استان توسعه یافته به طوری که در گذشته این میزان دو هزار و 800 هکتار بوده و در حال حاضر به سه هزار و 120 هکتار توسعه یافته است. که خود بهره برداری از منابع آب زیرزمینی را در این استان افزایش داده است. توجیه اقتصادی خوب، بازار فروش مناسب و دانش بومی نسبت به پرورش عناب سبب شده تا این محصول توسعه و رشد یابد. آبیاری های نوین، لوله گذاری و آبرسانی به مزارع کشاورزی نیز از مهمترین اقدام هایی است که در مدیریت منابع آبی باید مورد توجه قرار گیرد. استفاده ازمواد جایگزین آب نظیر سوپرجاذب ها، ذئولیت ها و همچنین بیوچار و ورمی کمپوست ها میزان استفاده از منابع آب را کاهش داده و در مقابل برداشت محصول برابر و یا چند برابری داشته اند، که توجه به این موضوع می تواند گام مهمی در افزایش عملکرد در مقابل افزایش سطح زیر کشت و بهره برداری بیش از حد از منابع آبی استان باشد.

Authors

دانیال مدبر عزیزی

دانشجوی کارشناسی رشته علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند

عباس خاشعی سیوکی

دانشیار رشته علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند

لیدا خطیب

کارشناس ارشد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه بیرجند

محمد محمدی

دانشجوی کارشناسی رشته علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند